Amorphis - Elegy

Στην αρχαιότητα ελεγεία (Elegy) ήταν η ποίηση που αναπτυσσόταν σε δίστιχα. Αφού πρώτα οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την ελεγεία από το έλεγος, ως θρησκευτικό κείμενο. Ή του έδιναν ερμηνείες ανάλογα με την φύση του κειμένου. Στην τωρινή εποχή είναι απλά αυτό που περιγράφει κάτι το τραγικό κυρίως όσο αναφορά ερωτικό πάθος ή ερωτική απογοήτευση. Εδώ έχουμε να κάνουμε όμως με το ‘’Elegy’’ τον τρίτο δίσκο των Φιλανδών Amorphis ο οποίος κυκλοφόρησε στις 14 του Μάη του 1996 από την Relapse Records και την Nuclear Blast στην Ευρώπη. Οι Amorphis μετά το πιο καθαρόαιμο death metal του ντεμπούτου ‘’The Carellian Isthmus’’ του 1992 έκαναν μια πιο προοδευτική στροφή με μελωδικά rock ηχοτόπια και προέκυψε το αριστουργηματικό ‘’Tales From A Thousand Lakes’’ το 1994. Ποιοι είταν οι Amorphis του 1996 και του ‘’Elegy’’? Οι Esa Holopainen και Tomi Koivusaari στην κιθάρα, ακόμα εκεί. Ο Olli – Pekka Laine στο μπάσο, με μικρό διάλειμμα ακόμα στους Amorphis και αυτός. Ο πληκτράς Kim Rantala που έπαιξε μόνο εδώ, ο φρέσκος τότε τυμπανιστής Pekka Kasari που έμεινε ως και το ‘’Um Universum’’ και ο τραγουδιστής Pasi Koskinen που έμεινε μέχρι και το ‘’Far From The Sun’’. Αυτή η ομάδα υπό του μόνιμου τότε παραγωγού τους Mathew Jacobson και William J Jurkiewicz Jr δημιούργησε το ‘’Elegy’’.

Ένα λιτό στην όψη και άκρως εκφραστικό στην κόψη εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον μουσικό – εικαστικό Jan Christian Wallin βάζει τις βάσεις στο μυαλό μου του ότι με περιμένει κάτι το άκρως καλλιτεχνικό και λυρικό. Γνωστό χρόνια και για τους Amorphis αλλά και για το Elegy. Τα λόγια είναι παρμένα από το βιβλίο του Keith Bosley ‘’Canteletar’’ που έχει ποιήματα βασισμένα στην Φιλανδική μυθολογία. Στην αρχή του το ‘’Elegy’’, στο ‘’Better Unborn’’,φτιάχνει μια ατμόσφαιρα αρχαίας εποχής με τον λυρισμό της κιθάρας, με το βασικό riff να μπαίνει γλυκά στο μυαλό και τα βαριά φωνητικά. Η κιθάρα ηχοδρομεί μπροστάρησα και στο ‘’Against Windows’’. Το death πρόσωπο έρχεται κυρίως από τα φωνητικά που δένουν πάντως θαυμάσια μαζί με πιο μελωδικές φωνητικές απόπειρες. Η λυρικότητα είναι ξανά εδώ στο ‘’Orphan’’ και μελώνει τα αυτιά. Στο ‘’Of Rich And Poor’’ περνάει σαν άλλο ένα τυπικό Amorphis κομμάτι με πολύ ιδιαίτερες ιδέες. Ενώ το ‘’My Candele’’ έχει μπει στα κλασικά, μαζί με άλλα κομμάτια τους. Μια εξαιρετική σύνθεση, που μένει καρφωμένη, παρουσιασμένη πανέμορφα από όλους. Όσο περνάνε τα λεπτά, οι νότες και τα λόγια, καταλαβαίνω ότι για μια ακόμα ακρόαση, αυτό που μου προσφέρει το ‘’Elegy’’ δεν είναι ένα τυπικό metal κοπάνημα, αλλά μια βουτιά στους ρυθμούς και τον ποιητικό – λυρικό του βυθό. Έτσι τα ‘’Cares’’, ‘’Song Of The Trouble One’’, περνούν σαν ηχητικό ποταμάκι στα αυτιά μου, με την κιθάρα πάντα να πρωταγωνιστεί. Το ‘’Weaper Of The Soul’’ έχει μια progressive/folk rock χροιά με τα death φωνητικά να το κάνουν ακόμα πιο ιδιαίτερο. Τα πλήκτρα ανοίγουν το ομώνυμο ‘’Elegy’’ κομμάτι που συνεχίζει την progressive/folk φάση και το ορχηστρικό ‘’Relief’’ κλείνει προσωρινά τον δίσκο, μια και έχουμε και την ακουστική παρουσίαση του ‘’My Candele’’ ‘Ετσι σαν μια ευχάριστη έκπληξη.

Το ‘’Elegy’’ αποτελεί μια πολύ αξιόλογη συνέχεια από το ‘’Tales For The Thousand Lakes’’ και ένα αποφασιστικό βήμα στην εξέλιξη που επιχειρούσαν οι Amorphis από το ντεμπούτο τους ‘’The Carellian Isthmus’’. Αποτελεί και μια ποιοτική, πανέμορφη, metalική όσο και μια progressive/folk μουσική ανάσα σε κάθε του ακρόαση. Απολαύστε το.