Chastain - The 7th of Never

Την Shrapnel Records την ξέρουμε. Η εταιρία του Mike Varney την οποία ίδρυσε το 1980 και επειδή ο ίδιος ήταν κιθαρίστας και λάτρης της εξάχορδης θεάς, το ίδιο ήθελε και για την εταιρία του. ‘Εγραφε στο Guitar Player magazine και είχε μια στήλη που φιλοξενούσε επίδοξους  κιθαρίστες και αφού άκουσε εκατοντάδες demos, κάποιους τους υπέγραφε και στην εταιρία του. Μερικά ονόματα είναι αυτά των Jason Becker, Joey Tafolla, Marty Friedman , Vinnie Moore, Vitalij Kuprij, Craig Goldy, George Bellas, James Byrd αλλά και μπάντες που έδιναν μεγάλη βάση στο shredding όπως οι Racer X, Steeler, Hawaii, Keel, Cacophony, Artension και φυσικά τους Chastain. Η μπάντα αρχικά στήθηκε για την προώθηση ενός σόλο δίσκου του David  αλλά τελικά εξελίχτηκε σε μπάντα. Μαζί του στο  μπάσο, ο τραγουδιστής της παλιάς του μπάντας Spike, στα drums o παιχταράς των Fifth Angel και στο μικρόφωνο μια άγνωστη νεαρά, η Leather Leone. Οι Chastain δισκογραφούν ακατάπαυστα από το 1985-88 και τέσσερα διαμάντια είναι γεγονός. Παράλληλα ο David έχει και τους CJSS αλλά και την σόλο καριέρα τους σαν David T. Chastain. Ανθρωπόμορφη συνθετική και εκτελεστική μηχανή. Το 1989 έχουμε τις πρώτες αποχωρήσεις με μόνο την Leone να παραμένει στο πλευρό του David και το 1990 να κυκλοφορεί το πολύ καλό ‘’For Those Who Dare’’. To 1992 φεύγει και αυτή για να πάρει την θέση της η Kate French (τότε σύζυγος του Larry Howe των  Vicious Rumors) με την οπoία κυκλοφόρησαν τρεις ακόμα δίσκους από την δική του πλέον εταιρία, την leviathan Records. Το 2013 επιστέφει η αυθεντική σύνθεση για το  ‘’Surrender To No One’’ και του ‘’We Bleed Metal’’, δυο δίσκους άξιοι ενασχόλησης και ακροάσεων μιας και το ‘’χουν’’ ακόμα.

Ξεκινάω με τα αυτονόητα. Όλη η μουσική και οι στίχοι είναι του David Chastain με μοναδική λαμπρή εξαίρεση αυτή του ‘’ The Wicked Are Restless’’ που την μοιράζεται με την Leather Leone. Ακόμα και η παραγωγή είναι δική του δουλειά. Ως μοναδικός κιθαρίστας της μπάντας, όχι ότι είχε ανάγκη κάποια υποβοήθεια αλλά δεν νομίζω ότι ο εγωισμός του θα δεχόταν και κάτι τέτοιο, όλα είναι χτισμένα πάνω στα riffs του. Ο David διερευνά τις μέγιστες δυνατότητας της κιθάρας του και την φτάνει στα άκρα. Ατελείωτο shredding, πάμπολλα σολαρίσματα, δεκάδες riffs σε κάθε τραγούδι, συνθέσεις γεμάτες κθαριστικούς ήχους. Οι υπόλοιποι δυστυχώς ή ευτυχώς μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Οι ρυθμοί κρατιούνται σε μεσαίες προς γρήγορες ταχύτητες και κρατάνε τα μπόσικα για να μπορεί ο axeman να πλημμυρίζει με ήχους την μουσική τους. Η φωνή της Leone δεν έχει σχέση με ευαίσθητες κοπελιές. Στιβαρή, αρκετά μπάσα (πάντοτε για γυναικεία φωνητικά) και σκίζει τον αέρα με το πάθος της. Όμως ακόμα και αυτή λειτουργεί ως υπόγεια σήραγγα ώστε να ξεπροβάλλει η δύναμη των riffs.

Οι συνθέσεις είναι τρομερά δουλεμένες. Μπορεί να είναι Ο παιχταράς, αλλά κοιτάει να είναι στα όρια του ανταγωνιστικά εμπορικού, να μην κουράζει. Αφήνει φωνητικές μελωδίες, επιτρέπει σε πιασάρικα ρεφραίν, παρέχει χώρο για ρυθμικές απολαύσει σε σβέρκο, λαιμό και γοφούς να κινηθούν ανάλογα τραγουδιού. Και πάνω σε αυτά χτίζει ηχητικά κάστρα με συρματένιους κόμπους και δεσμούς που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να μείνει αγοήτευτος. Και δεν μιλάω μόνο για επίδοξους κιθαρίστες του τότε και του σήμερα, αλλά και τον μέσο οπαδό που δεν έχει πιάσει ποτέ κιθάρα στην ζωή του. Διότι ενώ ο καθένας μας νιώθει τα δάκτυλα του να γλιστρούν πάνω στις χορδές σαν νερό, επειδή φανταζόμαστε κάπως θολά τις κινήσεις των καρπών του από την μέγιστη ταχύτητα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μιας διασκέδαζε και το αποτέλεσμα. Αμαλγαμάτωση ρυθμών, γυναικείας φωνής και  μεγκλαράδων ρυθμών. Όχι ότι έχει και κανέναν ανάγκη μιας και στο ορχηστρικό ‘’827’’ μας δείχνει τις δυνατότητες μα και τις ικανότητες του να θριαμβεύσει μόνος. Όπως και να χει, ευχαριστιόμαστε πιο πολύ όταν ακούμε πιο ποικίλες συνθέσεις και με την φωνή της Leone να γκρεμίζει τα πάντα και να τα ανασταίνει ξανά. Υπάρχουν τόσα ωραία τραγούδια μέσα στο ‘’ The 7th of Never’’. Από το αγαπημένο μου ‘’ Take Me Back in Time’’, το ομώνυμο, το ‘’Forevermore’’,  το ‘’The Wicked Are Restless’’,  ένα και ένα όλα τους. Από τα καλύτερα του είδους.