Ebony Tears - Tortura Insomniae

Δισκάκια που χτυπήσαμε τις ημέρες της πρώτης κυκλοφορίας τους και μας βγήκαν διαμαντάκια μας μας φέρνουν χαμόγελο στα χείλη. Ειδικότερα όταν μιλάμε για άγνωστες μπάντες και ντεμπούτα που αργότερα κέρδισαν υστεροφημία χάρη στη ποιότητα τους. Νιώθουμε σαν να βοηθήσαμε και μεις να γίνουν γνωστότεροι ή ότι ανακαλύψαμε μια χαμένη/άγνωστη πηγή μουσικής έμπνευσης. Παραδείγματα πολλά, ο καθένας τα δικά του. Έτσι συνεχίζεται και η μαγεία της μουσικής, από την αγάπη των ακροατών προς αυτή. Οι Ebony Tears δημιουργήθηκαν μετά την διάλυση των Miscreant (https://www.metalzone.gr/monuments/miscreant-dreaming-ice) όταν ο τραγουδιστής  Johnny Wranning θέλησε να συνεχίσει στο ίδιο ύφος  (nwosdm) ενώ τα υπόλοιπα μέλη συνέχισαν σε πιο Power Metal εδάφη (Axenstar). Βρήκε τον κιθαρίστα  Conny Jonsson (ο εγκέφαλος της μπάντας) και οι Ebony Tears γεννήθηκαν. Ήδη την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo τριών τραγουδιώ παίζοντας την αγαπημένη τους μουσική αλλά πηγαίνοντας την ακόμα πιο μπροστά (βιολί). Τα τραγούδια ενθουσιάζουν την Black Sun Records που θα κυκλοφορήσει το εκπληκτικό ντεμπούτο τους που από το 1997 που το απέκτησα, δεν καταχωνιάστηκε/αράχνιασε ποτέ μέσα στη δισκοθήκη μου. Εν των μεταξύ το συγκρότημα πλέον έγινε τετραμελές (από τριμελές) με νέα μέλη για το μπάσο και τα drums. Παράλληλα δημιουργήθηκαν οι Dog Faced Gods σαν project, με πιο death/thrash ήχο και κυκλοφόρησαν και αυτοί το δικό τους ντεμπούτο. Η συνέχεια για τους Ebony Tears έγινε το 2009 με το πολύ καλό  ‘’A Handful of Nothing’’ με τους Wranning/Jonsson να μένουν σαν τα μοναδικά μόνιμα μέλη της μπάντας. Ένας τρίτος δίσκος βγήκε το 2001 με πιο μοντέρνο ήχο, μακριά από τα δυο πρώτα διαμαντάκια τους.

Για τα  δυο βασικά μέλη των Ebony Tears έχουν χαθεί τα ίχνη τους στους μεταλλικούς κύκλους. Μπορεί να μην ακούνε καν τέτοια μουσική. Πρέπει όμως να νιώθουν περηφάνια για αυτό τον δίσκο. New Wave Of Swedish Melodic Death Metal, από τα καλύτερα δείγματα του είδους/κινήματος. Εμπεριέχει ότι αγαπήθηκε από τους ηγέτες του είδους (At The Gates/Dark Tranquillity/In Flames) αλλά με εντελώς δικές τους ιδέες, συνθέσεις και πειραματισμούς. Η αρχή γίνεται με ένα τραγούδι που δηλώνει που κυμαίνεται ηχητικά. Μαζί και πάνω στα riffs, το βιολί χορεύει σε αντίστοιχους ρυθμούς δίνοντας του επιπλέον προσωπικότητα και χαρακτήρα. Άνεμοι μελωδίας και διακριτικού πειραματισμού. Το ‘’ Freak Jesus’’ είναι πιο κλασσικό στον συγεκριμένο ήχο, με αρμονίες που υπηρετούν το γενικότερο σύνολο έχοντας ως προτέρημα του τις παικτικές ικανότητες των μελών. Το ‘’ Nectars of Eden’’ είναι από τα τραγούδια που είχαν τη δύναμη να τους κερδίσουν ένα συμβόλαιο. Βιολι και ακουστικές στη πρώτη επαφή, επιμετάλλωση στη δεύτερη, ξεσήκωμα στην Τρίτη. Τα πάντα λειτουργούν ως εργαλεία ανάπτυξης και δυναμικής έντασης. Στη συνέχεια ξαναπέφτουν στο δεύτερο επίπεδο, χωρίς στερεότυπη αναπαραγωγή ενώ κάποια γυναικεία φωνητικά (Carina Olsson) ομορφαίνουν την ατμόσφαιρα.

Το βιολί είναι πολύ δυνατό όργανο και ταιριάζει με όλα τα είδη μουσικής. Μπορεί να είναι από χορευτικό μέχρι μελαγχολικό. Δίνει την παρουσία του στην αρχή του ‘’ With Tears in My Eyes’’ με τον στενόχωρο του τόνο αλλά αντί να παραλάβει η θλίψη, το κάνει για αυτή ο θυμός.  Οι μελωδίες περιφρονούνται για λίγο και τα πάντα ακούγονται ισχυρά και εκφοβιστικά. Κάποια καθαρα φωνητικά ακούγονται χωρίς να κατακερματίζουν το μόχθο των προηγούμενων λεπτών. Με διαφορετικό ηχητικό θέμα και πάντοτε ενδύναμα, συνεχίζεται η εξαίσια αυτή σύνθεση. Οι εναλλαγές διαπρύσιας επιθετικότητας και ενός μαλακότερου προσωπείου γίνονται ακόμα πιο θεραπευτικές για τη ψυχική μας υγεία. Μαλακώστε στο ‘’ Opacity ‘’ με τα έγχορδα αγγίγματα και την γυναικεία γλωσσική θαλπωρή πριν σας περιλάβουν διαδραστικοί μεταλλικοί ήχοι. Ταξιδιάρικη ηχαγωγή  που παρά τους (επιτιχημένους) πειραματισμούς και τις προσθήκες του, δεν παρακτρέπεται ποτέ και δεν χάνει καθόλου από την πείνα του για παθιασμένη μουσική. Δεν θα μπορόύσε να είναι αλλιώς και να ακούς δεκάλεπτο τραγούδι (Skunk Hour ) και να είσαι προσκολλημένος σε κάθε νότα που θα ακούσεις να συσσωρεύει τη δική της αξία. Να αναφεθεί εδώ ότι όλη η μουσική και οι στίχοι είναι του Conny Jonsson και κανενός άλλου. Μουσική ιδιοφυία ο τύπος και διόλου περίρεργο που στα ανάλογα χέρια (Tomas Skogsberg / Fred Estby στη παραγωγή στο Sunlight Studio και Necrolord στην εξωφυλλάρα με τα εκπληκτικά χρώματα) έπιασε ζενίθ καλλιτεχνικής εκτίμησης από μένα και ελπίζω/φαντάζομαι πολλών άλλων ανά την υφήλιο).