Judas Priest - Live At The Palladium, New York 1981

Υπήρχε μια εποχή όπου το ραδιόφωνο έπαιζε πολύ πιο σημαντικό ρόλο τόσο στην ενημέρωση όσο και στην ψυχαγωγία του κόσμου. Ακόμη και στην Ελλάδα, μεταδίδονταν «θεατρικές παραστάσεις» μέσω αυτού, καθηλώνοντας το κοινό. Στο ίδιο πλαίσιο, το ραδιόφωνο μετέδιδε και συναυλίες μουσικών και συγκροτημάτων, δίνοντας την ευκαιρία σε όσους δεν μπορούσαν να παρευρεθούν να τις παρακολουθήσουν εξ αποστάσεως. 

Αυτή η ανεπίσημη κυκλοφορία αποτελεί ένα τέτοιο ντοκουμέντο εκείνης της εποχής. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει ολόκληρη τη συναυλία που έδωσαν οι JUDAS PRIEST στις 22 Ιουλίου 1981 στο «The Palladium» της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας τους με τίτλο «World Wide Blitz Tour». 

Το 1981, οι JUDAS PRIEST είχαν ήδη συμπληρώσει 11 χρόνια πορείας ως συγκρότημα και είχαν κυκλοφορήσει μια σειρά σημαντικών δίσκων, όπως τα «Rocka Rolla», «Sad Wings of Destiny», «Sin After Sin», «Stained Class», «Killing Machine», «British Steel» και «Point of Entry». 

Επειδή το «Point of Entry» είχε κυκλοφορήσει το 1981, είναι λογικό ένα σημαντικό μέρος του setlist της συναυλίας (15 τραγούδια συνολικά) να περιλαμβάνει συνθέσεις από αυτό το άλμπουμ. Συγκεκριμένα, ακούγονται τα: «Solar Angels» (με το οποίο ανοίγει η συναυλία), «Heading Out to the Highway», «Desert Plains» και «Hot Rockin'». Παρ’ όλα αυτά, οι PRIEST δεν παραλείπουν να αποδώσουν ζωντανά και κομμάτια που μέχρι σήμερα θεωρούνται κλασικά, όπως τα «Grinder», «Hell Bent for Leather» και «Sinner» κ.λπ.

Δεν θα μπω σε ανάλυση της μουσικής των JUDAS PRIEST – το θεωρώ περιττό, καθώς άλλοι το έχουν κάνει ήδη καλύτερα από εμένα. Στο φινάλε, αν δεν γνωρίζεις αυτό το συγκρότημα, πιθανότατα βρέθηκες κατά λάθος σε αυτήν τη σελίδα (αν και θα ήταν ευχής έργον αν, έστω και κατά λάθος, το παρόν κείμενο σε βοηθούσε να ασχοληθείς με αυτή τη σπουδαία μπάντα). Αυτό που με ώθησε να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο είναι η αίσθηση που μου άφησε η ακρόαση αυτής της συναυλίας. 

Πρώτα απ’ όλα, ο ήχος είναι καθαρός και δυναμικός, επιτρέποντας να αναδειχθούν όλες οι λεπτομέρειες – ακόμη και το κοινό, που συμμετέχει ενεργά. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι καταγράφει μία από τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις του συγκροτήματος, τόσο από άποψη απόδοσης όσο και εκτέλεσης. Οι PRIEST, ήδη το 1981, έχουν πίσω τους σπουδαίες κυκλοφορίες και στη σκηνή αποπνέουν αυτοπεποίθηση και ωριμότητα ως μουσικοί, διατηρώντας παράλληλα τον ενθουσιασμό μιας μπάντας που, έστω και υποσυνείδητα, γνωρίζει πως έχει ακόμα πολλά να πετύχει και –το κυριότερο– απολαμβάνει αυτό που κάνει. 

Παρά τις όποιες ατέλειες στην παραγωγή, αυτές επισκιάζονται από το συναίσθημα που δημιουργεί στον ακροατή: την αίσθηση ότι, κατά κάποιον τρόπο, βρίσκεται και ο ίδιος στη συναυλία, βιώνοντας μια σημαντική στιγμή μουσικής ιστορίας. Θεωρώ, λοιπόν, πως μόνο και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο αξίζει να ακούσετε τον δίσκο, έστω και μία φορά.