Kampfar - Mellom skogkledde aaser

Αν και οι Kampfar ήταν, είναι και θα είναι η μπάντα του Dolk, στα πρώτα τους χρόνια ήταν υπόθεση δυο ατόμων, του ίδιου και του Thomas. Από το 1994 που δημιουργήθηκε η μπάντα, τα ετερόκλητα γούστα αυτών των δυο, έδωσαν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο και προσωπικότητα στην μπάντα. Ο Dolk ήταν ο blackster της υπόθεσης, ο Thomas ο πιο κλασσικομέταλλος όπως και αγαπούσε την παραδοσιακή μουσική. Έτσι οι Kampfar παίζουν Παγανιστικό Black Metal με φολκ στοιχεία στην μουσική τους και στους (νορβηγικούς) στίχους τους.  Πρώτα ήρθε το ομώνυμο ep το 1995 που περιλάμβανε τρία τραγούδια εκ των οποίων το ‘’Hymne’’  ήταν το πρώτο που γράψανε μαζί και συμπεριλήφθηκε στο ντεμπούτο τους ‘’Mellom Skogkledde Aaser’’ το 1997 από την διαβόητη (με την κακή εννοια) Malicious Records. Ο πρώτος δίσκαρος ενός μακρύ καταλόγου που συνεχίζει μέχρι σήμερα, ακόμα και όταν στο ‘’Kvass’’ (2006) έγιναν πολυμελής ομάδα, ακόμα και όταν στο ‘’Mare’’ (2011) o Thomas αποχώρησε. Επτά δίσκους μέχρι τώρα μαζί και διάφορα eps και singles, όλα εξαιρετικά και μέγιστης ανάγκης ακροάσεως από λάτρεις του είδους. Μια μπάντα που συνεχίζει μέχρι σήμερα να θριαμβεύει χωρίς μα και μου και νοσταλγικά κρίματα.

Μην ξεγελιέστε με τις επικές και παραδοσιακές αναφορές. Μιλάμε για ατόφιο Black Metal. Καμιά σχέση με Σατανιστικά και τέτοια παραμύθια, προτιμούν την μυθολογία. Τα riffs ξύνουν και πληγώνουν βαθιά με συχνά διαλλείματα σε πιο μελωδικές γραμμές και τόνους. Τα synthesizers στολίζουν την μουσική τους σε μια πιο folk πλευρά, χωρίς να χάνεται από την δύναμη τους. Η φωνή, της οποίας η ψυχή είναι χαμένη βαθιά στο σκοτάδι, εκτελεί κάθε λέξη με περίσσια χάρη, καθαρότατη και γεμάτη πικρία και οργή. Αγγίγματα μίσους και από το μπάσο αλλά η αλήθεια είναι ότι black metal= riffs και συναίσθημα.  Και εδώ έχουμε συνθέσεις, κάθε μια, μια φυλακή χωρίς τοίχους. Βίκινγκ ανάστημα ντυμένο μέσα στην πίσσα. Κραυγές από την Αιώνια Νύχτα,  νυκτόβιοι ήχοι από τα πλήκτρα, οψιδιανή βροχή από riffs και κρουστά. Και σε στιγμές πέφτει ένα πέπλο μελωδίας με πιο κλασσικούς ρυθμούς ή επικούς (α λα Summoning) , πάντοτε συνταιριαστούς, σαν τα χέρια που νίβουν το ένα το άλλο και μαζί το σκοτεινό πρόσωπο του ’Mellom Skogkledde Aaser’’.

Σπάνια οι παραγωγές σε Black Metal άλμπουμς είναι τόσο καθαρές. Εδώ επιτυγχάνεται πλήρως το συναίσθημα μιας σκοτεινής παγωμένης περιόδου σχεδόν σαράντα λεπτών. Ίσως επειδή ο Dolk έβαλε ο ίδιος το χεράκι του σαν μηχανικός ήχος. Και το πανέμορφο εξώφυλλο αντικατοπτρίζει κατάλληλα την μουσική τους. Ένας ποταμός από υγρές μελωδίες κυλάει άλλοτε πιο αργά  και πιο εύθυμα και άλλοτε πιο γρήγορα και καταραμένα. Πικρή απόγνωση σε φωνή και ήχους σε προσεγγίζει και σε ακουμπά με τα παγωμένα της χέρια. Φθάνοντας στο ‘’ Hymne’’, ένας ύμνος τιμής και δόξας που ακούγεται εκπληκτικός, ξεφεύγοντας από τα κλισέ και σφραγίζοντας με ποιότητα το είδος που ακούει σε χαρακτηρισμούς όπως Pagan, Viking, Folk κτλ. Κάπως έτσι θα έπρεπε να ακούγονται τα παραπάνω είδη και όχι σαν εμποροπανήγυρα.  Το μεγαλείο προσεγμένων και ισορροπημένων, πληρέστατων συνθέσεων συνεχίζεται και τρομακτικοί  μα παράλληλα όμορφοι ήχοι αναδύονται στη επιφάνεια. Ίχνη μετριότητας πουθενά, όσο η ωχρή αντανάκλαση ενός απειλητικού φεγγαριού μας γνωστοποιεί μαγικούς ήχους.