Katagory V - Present Day

Ένας από τους πιο ψαγμένους μεταλλάδες στα 90ς στη Utah των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν ο Dustin Mitchell.  Εκτός από μπασίστας, ήταν και co-webster στο utah-metal.com βοηθώντας μπάντες της περιοχής του. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που το metal στην Αμερική, αν δεν ήταν νεκρό, ήταν εντελών ‘’υπόγεια’’ υπόθεση. Αρχές του 1999 δημιουργεί τους Katagory V, παίζοντας Power/Progressive Metal, ένα είδος προς εξαφάνιση στις αρχές των 00ς παγκοσμίως πλέον. Το 2001, το κουιντέτο κυκλοφορεί το θεοποίητο ντεμπούτο του ‘’Present Day’’, αυτοχρηματοδοτούμενο όπως ήταν αναμενόμενο.  Αλλαγή ενός εκ των δυο κιθαρίστων, συμβόλαιο με την μικρή μα ποιοτική Metal Ages και το ‘’ A New Breed of Rebellion ‘’ βγαίνει το 2004, ένας καταπληκτικός δίσκος. Το ντεμπούτο των Katagory V διανέμοντας από την Nightmare Records του Lance King ο οποίος τελικά τους πρότεινε συμβόλαιο στην δική του εταιρία και μέσω αυτής και αλλάζοντας για ακόμα μια φορά τον ένα κιθαρίστα, έβγαλαν δυο δίσκους στα 00ς που δυστυχώς έφτασαν σε λίγα ζευγάρια αυτιά παρόλη την ποιότητα της μουσικής τους. Η μπάντα αφού είδε και απόειδε, το διάλυσε το 2014, βγάζοντας ΜΟΝΟ σε digital μορφή ένα πέμπτο και τελευταίο δίσκο το υλικό του οποίου έχτιζαν τα προηγούμενα χρόνια. Διόλου τυχαίο που σχεδόν κανένας από την μπάντα δεν ξανασχολήθηκε επαγγελματικά με την metal μουσική.

Ένα ζωγραφιστό εξώφυλλο από τον Chris Maggio (εποχές που όλοι επιλέγανε κάτι φτιαγμένο σε υπολογιστή), 1000 μόνο κόπιες σε cds και Αμερικάνικος Power/Prog ήχος είναι τρία στοιχεία που εύκολα απομάκρυναν (ή απλά τους έκαναν αδιάφορους προς το πρόσωπο τους) πολλούς οπαδούς της εποχής. Για τους ίδιους λόγους έχει αγαπηθεί όμως και από αρκετούς όπως εμένα. Η παραγωγή είναι ζεστή ( από τον κιθαρίστα της μπάντας) και έχει ένα 90ς άρωμα. Κάθε τραγούδι ισορροπεί μεταξύ τεχνικής και δύναμης χωρίς να μειώνει κάποιο εις βάρος του άλλου. Μελωδία πάνω στη μελωδία, με τις κιθάρες να ράβουν και να ξηλώνουν καρδιές. Η φωνή πότε μεστή και γήινη,  πότε εσώκλειστη από Άσυλο. Η ζημιά όμως έρχεται (και) από τους ρυθμούς οι οποίοι είναι το άλφα και το ωμέγα κάθε σύνθεσης. Τεχνικότατοι, προοδευτικής αντίληψης,  συγχρονίζονται για την απόλυτη ηχητική πρόκληση.

 Το ‘’ Present Day’’ λειτουργεί σαν καιόμενη βάτος από την οποία μπορείς να προμηθευτείς τις 10 εντολές του είδους. Στο καζάνι των Katagory V βράζουν τα καλύτερα συστατικά και όποιος δοκιμάσου τους χυμούς του ‘’ Evil Princess’’ ‘η του ‘’ The Call of Midnight’’  θα ξεδιψάσει ολοκληρωτικά. Δεν θα βρείτε τίποτα το κατασταλτικό, το περιοριστικό σε αυτό  το δίσκο. Το αντίθετο μάλιστα αν ακούσετε ύμνους σαν το  ‘’ The Beginning of Our End’’ όπου τα πάντα αφήνονται ελεύθερα να μεγαλουργήσουν.  Ο drummer παίζει παπάδες, βγάζει όλα του τα απωθημένα (είχε χάσει και την μητέρα του την εποχή που δημιουργούσανε τις συνθέσεις) με απίστευτο ταλέντο. Το μπάσο δωροδοκεί ύπουλα τα αυτιά μας και συχνά κλέβει την παράσταση. Η φύση των τραγουδιών είναι τέτοια που μόνο να σε μαγέψει μπορεί, φτάνει βέβαια να είναι οπαδός του είδους. Σωτήρια φωνητικά , αγνά και καθάρια, επιδέξια και με μαστοριά δημιουργούν παγίδες που δεν θα ξεφύγει κανένας ακροατής. ‘’ Steel Dungeon’’ και η ηχητική απεικόνιση πλέον είναι μεταλλική και καταστροφική, τα σόλος του ‘’ Negative Attraction’’ σε πνίγουν ευχάριστα με τις αρμονίες του, όμηρος του συναισθηματικού  ομώνυμου άσματος. Τίποτα λιγότερο από το τέλειο. Μέχρι την τελευταία νότα του ‘’One Second Warning’, το τελευταίο του δευτερόλεπτο, ακούμε Power/Prog Metal υψηλού επιπέδου, έτσι όπως θα ευχόμασταν να το παίζαμε αν μπορούσαμε και μεις.