Sempiternal Deathreign - The Spooky Gloom

Γίνεται μια μπάντα να παίζει death metal και doom συνάμα; Ναι γίνεται. Αν ονομάζεσαι Αιώνια Εξουσία του Θανάτου. Sempiternal Deathreign δηλαδή. Και είναι αρκετές τέτοιες μπάντες εκεί έξω. ΟΧΙ Doom/Death σαν My Dying Bride, με αργό παίξιμο, πολύ μελωδία και παραμορφωμένα φωνητικά. Εδώ μιλάμε για υο αντίθετο, δηλαδή παλιομοδίτικο (μπάντα των 80ς) death metal που δεν  φοβάται να ρίξει ταχύτητες σε υπερβολικό βαθμό σε σημεία και να εμβολιάσει τον ήχο τους με τον ορο του όγκου. Οι Sempiternal Deathreign είναι μια Ολλανδική μπάντα που δημιουργήθηκε το 1986 και δυστυχώς έχει παραμείνει άγνωστη στους περισσότερους ακόμα και σήμερα μιας και ο ήχος τους υπήρξε αρκετά δύσκολος. Κάποια μέλη τους ήταν στους Mourning (αντίστοιχο ήχο και αυτοί, ακούστε το ‘’Greetings From Hell’’ και τελικά προσχώρησαν στη δημιουργία της δικής τους μπάντας. Δυο κασέτες κυκλοφόρησαν με τις δικές τους συνθέσεις μέχρι το 1989 όπου και αποχωρεί ο drummer για να προσεδαφιστεί σε μια άλλη μπάντάρα της Ολλανδικής death metal σκηνής, τους Eternal Solstice, ενώ οι Sempiternal Deathreign (αφού πήραν μέρος στην κασετοσυλλογή "Massacre Time Vol.1"  της Pling International) υπογράφουν με την Foundation 2000 (εταιρία που κυκλοφόρησε τα ντεμπούτα των Gathering, Gorefest, Mourning, Occult, Ministry Of Terror και άλλων δισκάρων της σκηνής της χώρας τους) και κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους ‘’The Spooky Gloom’’.

Το παίξιμο των Sempiternal Deathreign είναι μια σαφέστατη υποταγή στις προσταγές του death metal του 1989. Άγουρο, με τραχιά παραγωγή που το έκανε ακόμα πιο ανώριμο αλλά και πιο επικίνδυνο. Τα φωνητικά βαριά, κάπου ανάμεσα σε πετρώδη thrash γρυλίσματα και ελαφρώς καθαρά death κραυγές. Οι διάρκειες των συνθέσεων ποικίλουν, από δίπλεπτα μέχρι πάνω από δεκάλεπτα και αναλόγων διαθέσεων ανεβοκατεβάζουν ταχύτητες. Όταν δίνεται έμφαση στα πιο αργά σημεία, αναδύεται μια σαπίλα που κολάζει και είναι σίγουρα μαντατοφόρος μιας πολυπληθούς σε riffs σύνθεσης. Αν γινόταν καταγραφή του αριθμού τους, σίγουρα θα ήταν μεγάλος. Το καλό με την μουσική των Sempiternal Deathreign είναι ότι παρόλη την βαυναυσότητα του ήχου και του παιξίματος τους, υπάρχει χώρος για πολλές  (κρυμμένες ίσως) μελωδίες που θα τις ανακαλύπτετε μέσα από αλλεπάληλα ακούσματα. Εχθρική έκσταση με διάσπαρτες οάσεις απολαυστικών γλυκύτερων στιγμών. Για παράδειγμα η αρχή του ‘’ Devastating Empire Towards Humanity’’ είναι γεμάτη ακουστικές κιθάρες και χαώδες πιάνο ωσότου το γυρίζουν σε ένα δηλητηριώδες άσυλο με καταδικαστικούς ρυθμούς και riffs που θα ακούστηκαν στον Γολγοθά όσο τα όρνια περιμένανε.

Μπορεί μέχρι τότε πίσω από τα drums να ήταν ο Mischa Hak (όταν δημιουργόντουσαν τα τραγούδια δηλαδή)  αλλά στον δίσκο τα πάντα έχουν παιχτεί από τον Remo van Arnhem (σαν sessionάς) των Thanatos και έχει γίνει καταπληκτική δουλειά όπως καταλαβαίνετε. Πάντως στις ευχαριστήριες λίστες υπάρχει αυτή του Mischa ο οποίος ευχαριστεί και αρκετούς Έλληνες φίλους που αλληλογραφούσαν μαζί του. Ο τύπος υπολογίζει κάθε του χτύπημα και το κάνει σε καίρια σημεία και χρόνους. Οι δυο κιθαρίστες μοιράζονται τα χρέη στο συνθετικό αλλά και στο στιχουργικό κομμάτι. Η γραβούρα-εξώφυλλο είναι τουλάχιστον τέλεια αλλά δεν αναγράφεται κάποιος καλλιτέχνης άρα από κάπου είναι δανεισμένη. Η ηχογράφηση έγινε σε πέντε μέρες τον Ιούνιο του 1989 στο Stonesound Studio, στο ίδιο μέρος που ηχογράφησαν το πρώτο τους μίνι άλμπουμ οι Mercyful Fate από τους ίδιους τους Sempiternal Deathreign. Ο δίσκος ονομάζεται ‘’Το Ανατριχιαστικό Σκοτάδι’’ και δικαιούται αυτό τον τίτλο. Οι ήχοι του ‘’Dying Day’’ είναι βασανιστικοί, διαστρεβλωμένοι, χαοτικοί. Τα αβυσσαλέα φωνητικά σε στέλνουν σε μια σκοτεινή και κρύα τρύπα και φοβισμένος παρακολουθείς τα riffs να έρπονται προς το μέρος σου με άσχημες διαθέσεις που οι λεπτομέρειες ανατριχιάζουν. Τα ξεσπάσματα εκκρίνουν αδρεναλίνη αλλά τουλάχιστον στα αυτιά μου ακούγονται πιο απελευθερωτικά και ακίνδυνα από τις πιο αργές τους στιγμές. Το ‘’ Unperceptive Life’’ ακούγεται όπως γνωρίζουμε το γνήσιο death metal αλλά τα δυο του λεπτά περνάνε και οι αναπνοές σου είναι σταθερές. ¨Οταν όμως ξεκινά το κύκνειο άσμα του δίσκου, το  ‘’ The Spooky Gloom’’ τα πάντα γίνονται και πάλι απειλητικά. Σαν ηχώ από ένα μεταθανάτιο γλέντι, σαν τα μεθεόρτια της εξουσίας του θανάτου. Και ακούς και κραυγές α λα Celtic Frost και νιώσθεις τις λέξεις να σέρνονται και τις κιθάρες να αιμορραγούν αρμονίες, Και συ λαμβάνεις την Θανάσιμη Κοινωνία του, θέλεις δεν θέλεις.