- Home
- Lethal Prayer - Spiritual Decay
Lethal Prayer - Spiritual Decay
Lethal Prayer-Spiritual Decay
Pennsylvania, 1986. Δεν ήταν περιοχή με μεγάλη metal σκηνή. Λίγες μπάντες, σχεδόν όλες σε πιο heavy/power καταστάσεις. Την ίδια χρονιά δημιουργούνται οι Lethal Prayer με σκοπό να ακολουθήσουν πιο ακραία μονοπάτια. Αρχηγός ο κιθαρίστας Belial (Koblak). Μοναδική σύνθεση από τα 80ς είναι το ορχηστρικό ‘’ Ad Majorae Satanas Glorium’’ του 1988 που τελικά μπήκε στο ντεμπούτο τους. Αρκετές αλλαγές σε μέλη με μοναδικό συμπαραστάτη τον Leviathan στα φωνητικά. Ο Belial δοκιμάζει και την τύχη του και σε άλλες μπάντες όπως τους Acheron το 1989, μπάντα στην οποία θα γνωρίζει και θα αρπάξει τον Mike Browning ο οποίος νωρίτερα έπαιζε στους Morbid Angel. Κάποια demos εμφανίζονται αρχές 90ς χωρίς ιδιαίτερη τύχη στην τοπικη σκηνή με τελευταίο το ‘’Evil Filth’’ του 1994 που συμμετέχει και ο Mike. Τελικά το όλο γκρουπ μετακομίζει στη Tampa για ένα καλύτερο μέλλον και για να είναι τα μέλη κοντά το ένα στο άλλο (για τον Mike δλδ). Τελικά το 1996 κυκλοφορεί το ντεμπούτο ‘’Spiritual Decay’’ από την Decaying Faith (πιθανότατα εταιρία του Koblak). Ο δίσκος περιείχε εννιά συνθέσεις αντιχριστιανικού death metal που χρονολογικά μοιράζονται απο το 1988 εώς και το 1995. O Mike Browning αποχωρεί για να φτιάξει επιτέλους τη δική του μπάντα που δεν ήταν παρά οι Nocturnus Οι Lethal Prayer δεν διάλυσαν ποτέ αλλά δεν προχώρησαν και παραπέρα. Κάποια νέα τους τραγούδια ακούσαμε στα 00ς σε splits και eps. Η σχέση του Belial με τον Mike αποδείχτηκε δυνατή στο χρόνο για αυτό και ο πρώτος έχει αναλάβει τις κιθάρες και στο νέο ξεκίνημα του, τους Nocturnus AD και μάλιστα με θαυμαστά αποτελέσματα.
Μπορεί να μιλάμε για Death Metal αλλά υπάρχει πολύ σκοτάδι μέσα του, πολύ μαυρίλα. Οι στίχοι των Belial/Leviathan είναι βλάσφημοι όσο εκεί που δεν παίρνει. Επίσης παρατηρείται ότι στα περισσότερα τραγούδια οι στίχοι έχουν προηγηθεί της μουσικής χρονολογικά. Ευχαριστίες στον Dr. Anton LaVey και την Σατανιστική Εκκλησία νομίζουν ότι αρκούν για να καταλάβετε τις θεματολογικές τους επιρροές. Παρόμοια τέχνη σε προιδεάζει από το εξώφυλλο που καλλιτέχνησε ο Juha Vuorma. Όσο για την παραγωγή, ο ίδιος ο Belial είχε τον έλεγχο και έδωσε τον ανάλογο ήχο που αρμόζει στη μουσική του.
Άλλοτε αργό, άλλοτε εκρηκτικό, πάντοτε όμως δολοφονικό. Αυτες οι σημαντικές αυξομειώσεις σε ρυθμούς τους έχουν επιφέρει συγκρίσεις με τους Incantation και όχι άδικα. Το ίδιο βλάσφημοι, το ίδιο ξεχωριστοί μουσικά. Φέρνουν την Κόλαση στο δωμάτιο σου μόνο με ήχους. Ποικιλία σε φωνητικά, από τσιριχτές κραυγές μέχρι αφάνταστες φωνητικές βαρβαρότητες. Σφραγίδα αίματος και σκοταδιού υπάρχει σε κάθε σύνθεση, σε κάθε όργανο. Από το μπάσο που αποδημιουργεί μελωδίες μέχρι τις συναρπαστικές σχιδοφρένειες πίσω από το drum kit.Η έλλειψη φωτός είναι κύριο χαρακτηριστικό κάθε δημιουργίας τους. Δύσχρωμες αρμονίες και δυστοπικοί ρυθμοί σε φέρνουν σε σημείο που μόνο η ήττα είναι επιλογή στη διάθεση σου. Αναπνέεις βαρβαρότητα και βεβήλωση. Το ορχηστρικό ‘’Ad Majorae Satanas Glorium’’ έρχεται από το παρελθόν και είναι πρώτη στιγμή που αναπνέεις μελωδία και αυτό χάρη στις κιθάρες που παίζουν κάπως πιο αντακλαστικά σε σχέση με τις επιρροές (πιο heavy metal) του Belial το 1988. Τα επόμενα δυο τραγούδια προέρχονται από συνθέσεις που έγραψε ο Belial το Φθινόπωρο του 1991. Απαλλαγμένα από εκλεπτυσμούς και λεπτομέρειες, έρχεσαι αντιμέτωπος με ευθυτενές death metal που ζέχνει περιφρόνηση για τα πάντα και δείχνει την ασέβεια του με καταραμένα riffs και παγωμένους ρυθμούς. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον Χριστιανισμό παραδίδοντας ραδιενεργό death metal που μυρίζει σήψη. Απολαύστε άπληστο riffing από τον καταπληκτικό Belial. Μελωδοκτόνο μπάσο από τον Dan Venturino ο οποίος μάλιστα υπογράφει σαν συνθέτης το ‘’ Nemisis’’, την πιο πρόσφατη σύνθεση που μπήκε στο δίσκο. Με το μπάσο να ηγείται από την αρχή, καθαρά φωνητικά και τον ηλεκτρισμό να δονείται και να ηχορραγεί μέσα στα αυτιά σου. Μια διαφορετική αρχή πριν εξαπολυθεί το Χάος και κάψει τα πάντα συθέμελα. Ή λιώστε με τον κρουστικό οργασμό του ‘’ Cauchemar ‘’, ειδικά προς το τέλος. Δεν είναι τέλειος δίσκος, πάσχει από κάποια θεματάκια (παραγωγή, διάρκειες,πολλές δυσαρμονίες που κάποια αυτάκια δεν θα αντέξουν κ.α.) αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει ότι υπάρχει οτιδήποτε ψεύτικο ή πλαστικό εδώ μέσα. Παλιομοδίτικο, θανατηφόρο, μεταλλικό.