- Home
- Safe Haven - Savage Harvest
Safe Haven - Savage Harvest
Safe Haven-Savage Harvest
Η Arkeyn Steel έχει κυκλοφορήσει καμιά 70αριά cds πάνω κάτω μέχρι τώρα και ευθαρσώς γ΄ραφω ότι η περίπτωση των Safe Haven είναι μέσα στις 20 καλύτερες της εταιρίας. Ποιοι είναι αυτοί οι Safe Haven… Αμερικάνικη (εννοείται) heavy metal μπάντα από το Connecticut. Δυο παιδικοί φίλοι, Matt Allen (drums) και Rob Taylor προβάρουν στο σπίτι του πρώτου και μάλιστα σύντομα γράφουν το πρώτο τους τραγούδι. Ο αδερφός του Matt τους παίρνει χαμπάρι και σύντομα μπαίνει στο παιχνίδι σαν τραγουδιστής (τραγουδούσε ήδη σε άλλες τοπικές μπάντες) ενώ σύντομα προστίθεται στο μπάσο ο Matt Ballingham. Η μπάντα ονομάζεται Sweatin’ Bullets (Megadeth-Countdown to Extinction). Το πρώτο demo είναι γεγονός, πρώτες συναυλίες, πρώτες εμπειρίες. Το 1992 προστίθεται δεύτερος κιθαρίστας ο Matt Douglas και ο ήχος τους γίνεται πιο πλούσιος με ένα νέο demo να το αποδεικνύει. Η μπάντα δένεται ακόμα περισσότερο με τον καιρό και το 1993 κυκλοφορεί το ‘’ Cries of Mercy’’, ακόμα πιο τεχνικό σε σχέση με το παρελθόν. Δυστυχώς λίγο αργότερα αποχωρεί ο Rob Taylor, ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος , αντικαθιστάται και πλέον το συνθετικό βάρος πέφτει στον Chris Allen. Φθάνουμε στο 1995, βγαίνει το εξαιρετικό ‘’ Savage Harvest’’, συμβόλαιο δεν έρχεται ποτέ, κάποια βασικά μέλη αποχωρούν και κάπου το 1998 πέφτουν τίτλοι τέλος. Εδώ έχουμε μια συλλογή με τίτλο το ep τους ‘’Savage Harvest’’ με τα ΑΠΑΝΤΑ της μπάντας, με ρεμάστερ ήχο όπως πάντα, βιογραφικό, στίχους, φωτογραφίες κτλ. Διαθέσιμο σε cd από την Arkeyn Steel στις 29 του μηνός.
Η πορεία της συλλογής είναι από τα πιο πρόσφατα στα παλιότερα. Άρα ξεκινάμε με τα τέσσερα τραγούδια που αποτελούσαν το ep ‘’Savage Harvest’’. US tech power/prog metal με θετικό/χριστιανικό στίχο από τι μπορω να καταλάβω. Εξαιρετικές μελωδίες στις κιθάρες, αρχιτεκτονικοί επιθετικοί ρυθμοί, φωνή που συλλαμβάνει άπιαστους τόνους θεικότητας. Πραγματικά, δυσκολεύομαι υπέρμετρα να περιγράψω τις καταπληκτικές συγχορδίες που σε οδηγούν σε παρθένες ηχητικές διαστάσεις. Δεν έχω καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το μυστικό τους, αν υπάρχει κάποιο.΄Ίσως απλά να παίζουν ανόθευτο metal ψυχής. Κρυστάλλινη φωνή, καταιγιστικές κιθαριστικές αρμονίες, κυματώδεις ρυθμοί και συ μένεις ανυπερασπιστος σε ένα παιχνίδι που είσαι ήδη χαμένος. Πόσο μάλλον αν γενικότερα σου αρέσει το συγκεκριμένο είδος. Πραγματικά, άναυδος με αυτά που ακούω σε επανάληψη δεύτερης βδομάδας. Αντιμετάθεση ρυθμών και ταχυτήτων που υπερβαίνει ορίων και ετσιπρεπισμού. Τέλειο από κάθε άποψη, από τα καλύτερα eps που έχω ακούσει στη ζωή μου. Συνεχίζουμε με το ‘’ Cries of Mercy’’, πιο άμεσο, με το μπάσο να σε σφαλιαρίζει με την ανάποδη του χεριού. Μελωδικά κουδουνίσματα ηχούν στο μυαλό σου από την τότε πεντάδα ενώ οι γρήγορες αλλαγές σε tempos και riffs και οι απογειωτικές κραυγές σου προσφέρουν το πάσο της απόλαυσης. Συνεχίζουμε με ακόμα παλιότερα τραγούδια και εδώ η ποιότητα του ήχου πέφτει αλλά το πάθος κορυφώνεται. Απίστευτο το πως καταφέρνουν ακόμα και έτσι να σε εξιτάρουν ποικιλοτρόπως. Μόνο αν το ακούσεις θα το πιστέψεις.
Εποχές που το ράδιο είχε τρομερή δύναμη και επιρροή. Εποχές που πρωτοακούγαμε νέα τραγούδια, νέες μπάντες, σχόλια, πληροφορίες. Ευτυχώς στον σκληρό ήχο υπάρχουν ακόμα κάποιοι σταθμό. Μην ξεφεύγουμε. Η συλλογή συνεχίζει με τρία τραγούδια από ακυκλοφόρητο demo και τα ακούμε από το WVF ράδιο (1992). Ανάμεσα σε δυο δυναμίτες, βρίσκεται και μια..μπαλάντα (για τα δικά τους δεδομένα), το ‘’Can’t Stand To See You Cry’’. Πιο συναισθηματικό, πιο χαμηλών τόνων αλλά χωρίς να του λείπουν κάποιες κραυγές ή ρυθμικές εντάσεις. Όπως πάντα οι κιθάρες χορεύουν έναν απίστευτο μελωδικό χορό και μας προτάσσουν το χέρι να τους ακολουθήσουμε. Συνέχεια με άλλα άγνωστα και ακυκλοφόρητα. Πλούτος συνθέσεων και υπάρχουν ΟΛΑ στη συλλογή. Πιο άμεσος ήχος, πιο καθαρόαιμο ατσάλινο Power Metal ακόμα και αν πιστεύω ότι τους ταίριαξε και τους έδωσε περισσότερο χαρακτήρα το ύφος που υιοθέτησαν αργότερα. Για τον ήχο να μην γράφουμε τα ίδια, μιλάμε για demo του 1991. Και μιας και ανέφερα το μελλοντικό ύφος, ακούμε και δυο συνθέσεις του 1996, δείγματα του τι θα ακούγαμε αν οι Safe Haven συνεχίζανε. Ψυχωμένο power/prog γεμάτο λυρισμό. Παντοτινή λατρεία το ‘’Homecoming’’. Κρίμα που δεν τα κατάφεραν TOTE. Πάντως η μπάντα είναι και πάλι ενεργή και το ζωντανό τραγούδι που κλείνει το δίσκο (2017) δίνει πολλές ελπιδες για κάτι το ιδιαίτερο.
Υ.Γ. Θα χαρώ πολύ να προσθέσω στη συλλογή μου ένα cd με τέτοιο εξώφυλλο.