- Home
- Insania - V (Praeparatus Supervivet)
Insania - V (Praeparatus Supervivet)
Insania-V (Praeparatus Supervivet)
Υπάρχουν αρκετές μπάντες με το όνομα Insania και μάλιστα να παίζουν Power Metal. Ε τρέλα και metal πάνε μαζί. Πιο γνωστά συγκροτήματα είναι η παρείτσα από την Γερμανία με ωραίους δίσκους, ειδικά στα 90ς που τους άκουγα πολύ και η μπάντα από τη Σουηδία. Οι τελευταίοι είναι πολύ παλιοί, μιλάμε για μπάντα 30ετίας και όμως έχουν βγάλει συνολικά πέντε δίσκους συμπεριλαμβανόμενου του καινούριου τους. Το ντεμπούτο τους ‘’ World of Ice’’ κυκλοφόρησε το 1999 από τη No Fashion Records, (όπως και οι επόμενοι δυο δίσκοι τους)που ασχολιόταν πιο πολύ με τον ακραίο ήχο. Πάντοτε μελωδικοί, με μπόλικα πλήκτρα θυμίζοντας εμφανέστατα τους Helloween. Η μπάντα είχε πραγματοποιήσει αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της και το ίδιο συνέβη και στον τέταρτο δίσκο τους το 2007. Μεγάλο κενό,σχεδόν διάλυση με τα μέλη να ασχολούνται με άλλα συγκροτήματα όπως τους Shadows Past, Jaded Heart και Disdained. Οι Insania επέστρεψαν μέσω της Frontiers Records και του νέου τους δίσκου ‘’V (Praeparatus Supervivet) ‘’ το οποίο είναι διαθέσιμο σε cd από τον Νοέμβρη.
Κύρια επιρροή των Insania εξακολουθούν να είναι οι Helloween σε κύριο λόγο και οι Stratovarius λίγο πιο πίσω. Ευρωπαικότατο Power Metal πολλών οκτανίων. Υψηλές ταχύτητες, Kiske φωνητικά, μπόλικα πλήκτρα, πολλά κιθαριστικά hooks, χαρούμενη διάθεση. Πιασάρικο, από τις μπάντες που λατρεύουν πλέον να ακούνε στην Αμερικάνικη ήπειρο παραπάνω από τους χορτασμένους Ευρωπαίους. Δουλεμένες συνθέσεις, έχουν όλες κάτι να σε τραβήξουν. Το ‘’Prometheus Rise’’ είναι το τρίτο τραγούδι του δίσκου και το πρώτο σε πιο χαμηλές στροφές, ένα τραγούδι που θυμίζει έντονα τους Φιλανδούς (παλιούς) ηγέτες του europower. Όμορφα σόλος διανθίζουν το τραγούδι, μακριά από το κλασικό ντάπα ντούπα που παγιδεύονται πολλές μπάντες. Σαφέστατα και δεν παίζουν κάτι πρωτότυπο μιας και είδος σχεδόν εξαντλήθηκε στα 90ς αλλά δεν του λείπει τίποτα ώστε να το ευχαριστηθεί ένας νεότερος οπαδός που γνωρίζεται με το power metal στη δική του εποχή. Οργή και μελωδία συγχρόνως για πάνω από μια ώρα. Από τη μια αυτό είναι ευχάριστο μιας και κάθε τραγούδι παρέχει τη δική του σύμπτυξη αυτών των δυο χαρακτηριστικών, από την άλλη θα μπορούσαν να λείπουν ένα δυο τραγούδια, ειδικά από τα πιο γρήγορα τραγούδια που ψιλομοιάζουν μεταξύ τους. Πάντως τα περισσότερα τραγούδια είναι ανθεμικά και έχουν γεννηθεί για να παιχτούν στο σανίδι και να τραγουδηστούν από οπαδούς από κάτω και θα είναι κρίμα αυτός ο δίσκος να ακουστεί στο μεταλλικό κοινό μόνο μέσω ηχοσυστημάτων. Χωρίς περαιτέρω ανάλυση, τα πράγματα είναι απλά. Αν σου αρέσουν παλιές και νεότερες Power Metal μπάντες Ευρωπαικού ήχου, ετοιμάσου για ακόμα ένα απολαυστικό δίσκο γεμάτο κιθαριστικές μελωδίες. Αν όχι, δεν θα είναι οι Insania που θα σε κερδίσουν.