X-Sinner - Peace Treaty

Είναι τεράστιο το πλήθος των hard rock συγκροτημάτων που ταυτίστηκαν με το Χριστιανικό στίχο/θεματολογία στην Αμερική. Από την άλλη, στην Ευρώπη σχεδόν καθόλου. Πάντως εκεί στο δεύτερο μισό των 80ς, υπήρξε πληθώρα hard rock/metal συγκροτημάτων, ακόμα και εταιριών που ασχολήθηκαν με αυτό που λέμε White Metal. Και υπήρχαν πολλοί οπαδοί που τους υποστήριξαν. Λίγες είναι οι μπάντες που ξεχώρισαν παγκοσμίως, οι υπόλοιπες έκαναν κάποιο όνομα μόνο στην Αμερική. Ατελείωτος ο κατάλογος και μέσα σε αυτές οι X-Sinner, καταγόμενοι από το Orange County της California.Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1988 από τον κιθαρίστα Greg Bishop. Το ντεμπούτο τους ''Get It'' θυμίζει σε ήχο τις hard rock/glam  μπάντες της περιοχής/εποχής τους προσθέτοντας και το διαφορετικό στιχουργικό μήνυμα. Με δυο εξώφυλλα, μιας και αυτό με το αιματοβαμμένο γκράφιτι έφαγε πόρτα από τα χριστιανικά βιβλιο/δισκοπωλεία της χώρας. Όλα τα τραγούδια ήταν γραμμένα από τον Bishop και τον τότε τραγουδιστή David Robbins ο οποίος θα αποχωρήσει σύντομα. To ''Peace Treaty'' θα ακολουθήσει μόλις το 1991 (σε παραγωγή και πάλι του John Elefante, τραγουδιστή των Kansas) με τον έτερο κιθαρίστα Rex Scott (πρώην Zion, μπαντάρα)  να αναλαμβάνει και το μικρόφωνο. Όπως είναι χιλιοειπωμένο/γραμμένο, τα 90ς δεν ήταν καλή εποχή για τέτοιους ήχους μιας και ανέλαβε το grunge και το alternative rock και οι X-Sinner επέστρεψαν στις εκκλησίες τους. Στα 00ς η μπάντα επέστρεψε δισκογραφικά, περιόδευσε και στην Ευρώπη κάνοντας το όνομα τους γνωστότερο και μάλιστα φέτος (ίσως και το 2026) περιμένουμε το νέο τους  δίσκο ''Goin' Out with a Bang''.

Πάμε να ανοίξουμε το μουσικό κουτί των X-Sinner. Μέσα θα βρούμε πολύ Cinderella και Def Leppard όπως και δεν είναι απούσα η AC/DC ευθύτητα. Λίγα ακόρντα, πολύ όρεξη και πάθος, φωνητικά μεταξύ Brian Johnson και Tom Keifer, θετικό στίχο, μηχανογκάζια α λα Motley Crue, πιασάρικες κιθαριστικές μελωδίες φτιαγμένες για επίπεδο Def Leppard και έχεις πάρει μια πρώτη ιδέα. Χωρίς πρωτοτυπίες, χωρίς κορυφώσεις, καλοπαιγμένο γκλαμουριάρικο hard rock που είναι εμπλουτισμένο με τέτοιες πιασάρικες κιθαριστικές και φωνητικές αρμονίες που αποκλείεται να μην ευχαριστηθείς. Η παραγωγή του Elefante είναι φτιαγμένη να αγγίξει ευαίσθητες χορδές από διαφορετικό κοινό και το καταφέρνει διάνα. Δεν βλέπω το λόγο του να ευχαριστιέσαι δίσκους σαν το ''Pyromania'' και το ''High 'n' Dry'' και να μην τη βρίσκεις με το ''Peace Treaty''. Πόσο μάλλον όταν οι κιθάρες κλαψουριάζουν και λίγο πιο ερωτικά στο ''We Need Love'' πριν χυθεί λίγο περισσότερος ιδρώτας και το ντελίριο έρχεται πιο πολύ από τη φωνή παρά από τη μουσική. Κρατάμε ρυθμό, χτυπάμε ποδαράκι, ουρλιάζουμε ρεφραιν, κατεβάζουμε μπύρες και κάνουμε air guitar σολος επιδεικνύοντας τις κιθαριστικές μας αρετές όπως κάνουν και οι Bishop/Scott, δηλαδή οι X-Sinner (ο Mike Buckner στα drums δεν προσφέρει κάτι το ενδιαφέρον) . Καρδιοχτύπια και τύμπανα γίνονται ένα με  μονοδιάστατα αλλά στιβαρά riffs και εμείς απλά απολαμβάνουμε.

Το ''Hold On'' ξεχωρίζει. Ακουστικές κιθάρες, δυναμικά φωνητικά, μελωδική γοητεία. Και πάλι θετικό μήνυμα που τραγουδιέται χωρίς να ακούγεται αφελές, φωνητικές αρετές πασπαλισμένες με τη Θεία Χάρη και με την κιθάρα να ακολουθεί προσφέροντας εξαιρετικές συγχορδίες. Το AC/DCικό  ''I Take Power'  ανεβάζει τόνους με ευδόκιμα riffs και rock 'n' roll διάθεση. Μικρά σε διάρκεια τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο μεταφέροντας υποσυνείδητα (και στη συνέχεια ευσυνείδητα) τον ακροατή σε κατάσταση διασκέδασης. Def Leppard συγκίνηση στο ''You Got Me'', δεν έχει κάτι να ζηλέψει εκτός του ότι οι Εγγλέζοι προηγήθηκαν. Ακούγεται οργισμένο, ΕΙΝΑΙ παθιασμένο, συνυφασμένο με διαπεραστικές μελωδίες που μαγεύουν. Ίχνος μουντάδας ανάμεσα στις συνθέσεις, όλα ακούγονται ζωντανά και φωτισμένα, γεννημένα για να εμψυχώσουν τους Αμερικάνους νεανίες και νεανίδες σε συναυλίες τους. Το ''Peace Treaty'' θα κλείσει με τον καλύτερο τρόπο, το ''Don't Go''.  Def Leppard/Cinderella φάση, πανέμορφα φωνητικά που σε ανεβάζουν με τη δίνη τους, γλυκόπικρες κιθάρες, νευρικό percussion. Σίγουρα δεν μιλάμε για δίσκο που θα σου αλλάξει τη ζωή αλλά στο υπογράφω ότι εφόσον σου αρέσουν τα προαναφερθέντα συγκροτήματα, έχεις εξασφαλίσει τρία τέτρτα της ώρας ηχητικής απόλαυσης.