Evergrey - Glorious Collision

Οι Evergrey πάντα στον ευρύχωρο πεδίο του progressive power που βρίσκονται και πάντα σε γκρι φόντο, πότε πιο ανοικτό και με αισιόδοξες πινελιές, πότε βαθύ γκρι της μελαγχολίας, δημιουργούν και παίζουν την σκοτεινή μουσική τους. Τον καιρό εκείνο, αρχές 10ς, τα ζόρια ήταν έντονα με αποχωρήσεις μελών με όχι και τόσο όμορφο τρόπο και με αναρτήσεις του main man των Evergrey Tom S Englund που έδειχναν πόνο και θλίψη για όσα δραματικά συνέβαιναν στην μπάντα. Μαζεύοντας ψυχή και έμψυχο υλικό όμως στις 25 του Φλεβάρη του 2011 οι Evergrey κυκλοφορούν το ‘’Glorious Collision’’ μέσω της Steamhammer.

Με ένα εξώφυλλο που καταδείκνυε το αδιέξοδο ή ίσως τον απονενοημένο τρόπο για διαφυγή από το αδιέξοδο, κατανοώ ότι εδώ θα βιώσω μέσα από την μουσική τους τον πόνο σε βαθύ γκρίζο τοπίο. Οι Evergrey και Tom S Englund είναι μια μουσική κολεκτίβα αληθινών στιγμών και αληθών αισθημάτων. Και εδώ στο ‘’Glorious Collision’’ μουσικά, στιχουργικά μα κυρίως παικτικά, αυτό βγάζει, την αλήθεια του. Από αυτόν ξεκινούν όλα γιατί πέρα από την κιθάρα και την φωνή του και εδώ έχει το καθολικό songwriting. Μαζί του ο πληκτράς Rikard Zander, ο μπασίστας Johan Niemann, ναι αυτός από τους Therion. τότε καινούριος αλλά κρατά μέχρι σήμερα, ο τυμπανιστής Hannes Van Dahl, μόνο για αυτόν τον δίσκο καθώς τώρα πολεμάει με τους Sabaton και ο πολύς κιθαρίστας Marcus Jidell, πάλι μόνο σε αυτόν τον δίσκο, με μεγάλη πορεία στην Σουηδία που εδώ σκαρώνει και δυο τρία πραγματάκια στα κομμάτια. Σαν υπηρεσιακό line up μοιάζει, αλλά με μουσικάρες σε αυτό και το αποδεικνύουν πιστεύω με το αποτέλεσμα που μας δίνουν στο ‘’Glorious Collision’’. Και εδώ στο ‘’Glorious Collision’’ ο Tom S Englund και οι εδώ συνοδοιπόροι του δίνουν μια άλλη τεράστια δόση φετιχιστικά καταθλιπτικού dark progressive metal που θα σε κάνει να νιώθεις άβολα για τον εαυτό σου, τους άλλους και τη ζωή γενικότερα. Δεν ακούγεται και πολύ διασκεδαστικό, έτσι δεν είναι?. Είναι, ωστόσο, πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν, γράφουν καλά τραγούδια ακόμα και στις στραβές τους, πόσο ακόμα, και δημιουργούν εξαιρετική και όμορφη τραγική μουσική με δυνατά συναισθήματα. Έτσι με κομμάτια σαν τα "Leave it Behind Us", "You" και "Frozen", ‘’Out of Reach’’, "The Disease...’’, ''It Comes From Within'', "I'm Drowning Alone" κρατούν τον ήχο από το καλό προηγούμενο ‘’Torn’’ με riffs δυνατά από Englund και Jidell και σε κομμάτια σαν τα ‘’Wrong’’, το καταπληκτικό "Restoreing The Loss", τα ‘’To Fit The Mold’’, ''The Phantom Letters'' και ‘’Free’’ ο Englund με τα λόγια που γράφει αλλά και με την φωνητική , μελωδία και φυσικά με την ερμηνεία του μεταδίδει εθιστικά τα μελαγχολικά συναισθήματα σε σημείο μιας λυτρωτικής συνεδρίας. Το ‘’... And the Distance’’ έρχεται σε δυο βερσιόν στο τέλος του ’Glorious Collision’’ η μία πιο μελαγχολική από την άλλη, με την δεύτερη να διανθίζεται από τα υπέροχα φωνητικά της κυρίας Carina Englund που του δίνει μια πολύ ιδιαίτερη χροιά.

Όσοι από σας και μας δηλαδή, καθώς είμαι φανατικός οπαδός των Evergrey, έχετε – έχουμε αγαπήσει τους Σουηδούς χαιρόμαστε και αυτήν εδώ την δημιουργία, μέσα στις όποιες δύσκολες συνθήκες, που καμιά φορά τροφοδοτούν θετικά τον κάθε δημιουργό. Ας το δούμε σαν μια ώρα ατομικής ψυχοθεραπείας μέσα σε έναν κόσμο που δείχνει όλο και να στενεύει, σε μία ώρα όμορφης, αν μη τι άλλο, εσωστρέφειας, αρκεί να δούμε μέσα από την γκρίζα αλήθεια των Evergrey και αυτήν την χαραμάδα φωτός που αφήνουν με την μουσική τους με την πορεία τους που τώρα πια συνεχίζεται δημιουργικά με εξαιρετικούς δίσκους σαν τον επόμενο ‘’Hymns for the Broken’’ αλλά και άλλους ως και σήμερα!!!