Stone Fury - Burns Like A Star

Stone Fury. ¨Η αλλιώς η μπάντα των Lenny Wolf/Bruce Gowdy. Σε μια πιο λεπτομερή περιγραφή, θα λέγαμε ότι μιλάμε για μια Αμερικάνικη hard rock που έδρασε στα 80ς. Η μπάντα πρωτοξεκίνησε το 1983 από τον Lenny Wolf. Δεν ξέρετε ποιος είναι αυτός; Αν όχι, δεν νομίζω να σας ενθουσιάσουν ούτε οι Stone Fury. Μιλάμε για τον τραγουδιστή των Kingdom Come, τη φωνή πίσω από δίσκους σαν το ‘’Kingdom Come’’  (1988), ‘’In Your Face’’ (1989), ‘’Hands Of Time’’ (1991) κτλ. Εκεί τραγουδούσε, έγραφε στίχους και μουσική αλλά και έπαιζε και άλλα όργανα. Ε οι Stone Fury  ήταν η πρώτη του μπάντα. Μαζί του ο Bruce Gowdy, κιθαρίστας και πληκτράς,  αργότερα ιδρυτικό μέλος των  prog rocksters World Trade (ακούστε οπωσδήποτε το ομώνυμο ντεμπούτο) αλλά και των AORάδων Unruly Child (και δω προτιμήστε το αντίστοιχα ομώνυμο ντεμπούτο). Αυτοί οι δύο ήταν η ουσία των Stone Fury και θα το δικαιολογήσουμε παρακάτω. Στη σύντομη ζωή της μπάντας, κοντά 4 χρόνια, κυκλοφόρησαν δυο ολοκληρωμένους δίσκους και τρία singles όπως προέβλεπαν οι εποχές. Το ντεμπούτο ‘’Burns Like A Star’’  κυκλοφόρησε το 1984 από την μεγάλη MCA Records, όπως και οτιδήποτε έβγαλαν οι Stone Fury στο βραχύ βίο τους. Τρομερό Hard rock που φάνηκαν οι ικανότητες των μελών τους. Δυο χρόνια αργότερα, θα βγει και το ‘’Let Them Talk’’, εξαίρετο hard rock και πάλι αλλά μάλλον δυο δυνατές προσωπικότητες σε μια μπάντα δεν χωρούσαν και σύντομα επήλθε διάλυση. Ευτυχώς βγήκαν ακόμα καλύτερα πράγματα από αυτούς αργότερα.

Χωρίς  να θέλω να προσβάλλω τους δυο συμπαίκτες των Wolf/Gowdy, μόνο αυτοί αξίζουν. Και το χειρότερο μειονέκτημα του δίσκου είναι οι απλοικοί ρυθμοί. Από εκεί και πέρα, τα πάντα πιάνουν κορυφή. Αμφότεροι παίζουν ρυθμικές κιθάρες, ο Gowdy leadάρει με τις χορδές  της κιθάρας του, ο Wolf αλυχτά με τις φωνητικές του. Γεννημένος για τέτοιο ήχο, η φωνή του Lenny είναι μελωδικότατη αλλά και του δρόμου. Τη μια ακούγεται σαν να εξομολογείται για τον έρωτα και τις αμαρτίες του, την άλλη ακούγεται απειλητικός. Εννοείται ότι υπάρχουν οι Hard Rock επιθέσεις, αυτές που θα ξεσηκώσουν τον κόσμο σε μια συναυλία τους ή σε ένα μπαρ, αλλά και βέβαια δεν θα μπορούσαν να λείπουν πιο ήρεμες, πιο ερωτικές και ναζιάρικες στιγμές σαν το ‘’Life Is So Lonely’’. Μόνο να τον ακούσεις να τραγουδά ‘’You are so Far Away’’ με τον δικό του, μοναδικό και αυθεντικό τρόπο και έχεις κολλήσει. Ο τύπος ξέρει να μεταχειρίζεται τη φωνή του, μπορεί να ελευθερώσει ανυπόστατες μελωδίες και να σε σκλαβώσει επ’ αόριστον.

Η φωνή ήταν πάντοτε άκρως σημαντική στο hard rock  (σε συνδυασμό με την εμφάνιση) αλλά οι πραγματικοί ήρωες πίσω από την ηχητική επιτυχία ήταν οι κιθαρίστες. Και βέβαια ο Lenny συμμετέχει ενεργά και σε αυτό τον τομέα αλλά μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει ο Bruce. Οι κιθάρες σου μιλάνε, δακρύζουν, επιτίθενται, εκρήγνυνται, εξαγνίζουν, μοιρολατρούν.  Θα κατεβάσεις άνετα μια μονόλιτρη μπύρα  σε 4:07 λεπτά, όσο διαρκεί το ‘’Don’t Tell Me Why’’ και θα βυθιστείς σε σκέψεις στο ‘’Mama’s Love’’ μιας και θα σε βοηθήσει να  ξεθάψεις και να ανακαλύψεις ξεχασμένες αναμνήσεις. Άγριο hard rock-πιασάρικες μελωδίες, σημειώσατε x. Μουσική για να σε βρει το ξημέρωμα. Επιρροές από Zeppelin θα βρείτε αρκετές, ιδιαίτερα στον τρόπο που χρησιμοποιείται η φωνή σε στιγμές. Κρίμα που το ρυθμικό ντουέτο απλά ακολουθεί και συμβαδίζει με τις εντολές που του έχουν δώσει. Άσε που και εκεί δεν υπάρχει σταθερότητα, τα μισά τραγούδια έχει παίξει ένας μπασίστας και στα άλλα άλλος. Και τα ίδια ισχύουν και για την θέση του drums. Μα ακόμα και οι φωτογραφίες που έχουν, τους ξεχωρίζουν, μπροστά οι δυο Μεγάλοι, και στο βάθος κήπο οι κομπάρσοι. Πάλι καλά, στον επόμενο δίσκο, τα πρόσωπα τους έδωσαν και το εξώφυλλο.

Υ.Γ. Πιο μέτριο τραγούδι το  ομώνυμο, καλύτερο το ‘’Shannon You Lose’’