Crystal Tears - Athanato

Επτά χρόνια σιωπής. Ένα μεγάλο διάστημα για οποιοδήποτε συγκρότημα, πόσο μάλλον για ένα που επιθυμεί να διατηρήσει την παρουσία του στη σκηνή. Οι Έλληνες Crystal Tears, όμως, δεν έμειναν αδρανείς. Επέστρεψαν με τον έκτο τους δίσκο, Athanato, και η μακρά αναμονή όχι μόνο άξιζε, αλλά δικαιώνει απόλυτα τη στρατηγική τους. Σε συνεργασία με τη Sliptrick Records και υπό την καθοδήγηση του βραβευμένου με Grammy παραγωγού Matt Hyde, το συγκρότημα παρουσιάζει μια δουλειά που ξεπερνά τις προσδοκίες, αποτελώντας ένα ανθολόγιο ιδεών και επιρροών που δεν κουράζει σε κανένα σημείο. Η παραγωγή του Hyde είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του άλμπουμ. Καταφέρνει να δώσει στον ήχο των Crystal Tears μια σκοτεινή, ατμοσφαιρική και επιθετική διάσταση, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τη μελωδικότητα που τους χαρακτηρίζει. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα σύγχρονο heavy/power metal κράμα που ακούγεται στιβαρό και δυναμικό.

Το άλμπουμ ανοίγει με το ομώνυμο κομμάτι, Athanato, μια σύνθεση σκοτεινή και επιβλητική. Τα φωνητικά του Antony αποκτούν μια thrash metal χροιά που θυμίζει την περίοδο του Amok και Dawn των Sentenced, ενώ οι εναλλαγές ρυθμού και η ατμόσφαιρα παραπέμπουν ακόμα και στους Opeth, δημιουργώντας μια πολυεπίπεδη εισαγωγή. Ακολουθεί το Bloodstorm, μια πιο heavy metal σύνθεση με σαφείς αναφορές στους Dream Evil, αλλά και μια ισχυρή αύρα από τους Mercyful Fate και King Diamond. Η συμμετοχή του κιθαρίστα Mike Wead στο solo και του George Simeonidis των Sarissa στα guest φωνητικά, προσδίδουν διεθνή και ελληνική αίγλη αντίστοιχα, αναδεικνύοντας την ποιότητα του άλμπουμ. Στη συνέχεια, το Naked έρχεται ως η μεγάλη έκπληξη. Πρόκειται για την πρώτη metal σύνθεση της Helena Josefsson, γνωστής από τους Roxette. Το τραγούδι διαθέτει μια μελωδική pop/rock ευαισθησία, με αποτέλεσμα να είναι ίσως η πιο εμπορική στιγμή του δίσκου, θυμίζοντας τους Evanescence, ενώ παράλληλα διατηρεί τη metal του ταυτότητα. Το All Sins Remembered λειτουργεί ως ένας φόρος τιμής στους Mystic Prophecy και τον επί χρόνια παραγωγό της μπάντας R.D. Liapakis. Τα φωνητικά του Antony αποκτούν μια thrash metal χροιά που παραπέμπει στην τελευταία περίοδο των Death και των Control Denied του Chuck Schuldiner, προσδίδοντας τεχνική αρτιότητα και δυναμισμό.

Η ποικιλία συνεχίζεται με το Crawl Into Your Grave, ένα κομμάτι με catchy sing-along ρεφρέν, που συνδυάζει άψογα τη μελωδία με τα ρυθμικά μέρη, και το Ghostdance, ένα σύγχρονο melodic power metal κομμάτι, του οποίου η μελωδική γραμμή φέρνει στο νου τους κλασικούς Running Wild, χωρίς όμως να υιοθετεί τα galloping riffs τους. Το Ov Flesh And Pain είναι η στιγμή του άλμπουμ που φέρνει στο προσκήνιο το U.S. Metal ύφος, κοντά σε συγκροτήματα όπως οι Vicious Rumors και οι Metal Church. Το κλείσιμό του, όμως, με το περίπλοκο ρυθμικό μοτίβο, παραπέμπει στους Morgana Lefay. Το Chaos Thy Name είναι η απόλυτη thrash metal στιγμή του δίσκου, τόσο στον τίτλο όσο και στη σύνθεση, φέρνοντας στο νου τους πρόσφατους Kreator. Ο δίσκος κλείνει με δύο ιδιαίτερες επιλογές: τη διασκευή στο τραγούδι από τις Φιλιππίνες, Nosi Balasi, ως φόρο τιμής στις περιοδείες του συγκροτήματος εκεί, και το πρώτο ορχηστρικό της καριέρας τους, Eros & Psyche. Εμπνευσμένο από τον αρχαίο μύθο, το ορχηστρικό αυτό κομμάτι αποτελεί έναν ιδανικό, αφηγηματικό επίλογο που δένει αρμονικά με τη φιλοσοφία του άλμπουμ. Τέλος, η διασκευή στο You Could Be Mine των Guns N' Roses, με τη συμμετοχή του Jay Walsh των Xentrix, αποτελεί ένα αισιόδοξο και δυναμικό κλείσιμο.

Συνοψίζοντας, το Athanato είναι μια δουλειά που αποδεικνύει την καλλιτεχνική ωριμότητα των Crystal Tears, οι οποίοι όχι μόνο κατάφεραν να επιστρέψουν δυναμικά μετά από μια μεγάλη απουσία, αλλά και να παραδώσουν ένα άλμπουμ που συνδυάζει με επιτυχία το κλασικό με το σύγχρονο.