BLACK SOUL HORDE - Horrors from the Void

Μεγάλο κρίμα που ο τελευταίος δίσκος των Black Soul Horde έφτασε καθυστερημένα στα αυτιά μου και έχασε μια θέση στο TOP20 του 2021. Το αξίζει. Και σίγουρα είναι ο καλύτερος τους μέχρι σήμερα. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Οι Black Soul Horde δημιουργήθηκαν  το 2012 από τους Γιάννη Τσιακόπουλο (κιθάρες) και Δημήτρη Κότση (φωνητικά) σαν side project, με εντελώς διαφορετικό ήχο (power metal) σε σχέση με τα άλλα σχήματα που έπαιζαν μέχρι τότε και κινούνταν σε πιο doom/stoner/sludge βήματα. Το ντεμπούτο ‘’Tales Of The Ancient Ones’’ κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα από τη No Remorse (και ένα split με τους Dexter Ward λίγο αργότερα) και έκανε αρκετή αίσθηση για την εποχή του. Λίγο οι βασικές τους μπάντες, λίγο ότι κάποια μέλη αποχώρησαν, οι Black Horde Soul έμειναν στο παρασκήνιο. Τα δυο ιδρυτικά μέλη μαζί με τον εναπομείναντα Κώστα Παπασπύρου χτύπησαν το 2020 με την ανεξάρτητη κυκλοφορία ‘’Land Of Demise’’. Σαφώς βελτιωμένοι σε όλους του τομείς, η μπάντα πλέον πήρε την ανιούσα χωρίς σταματημό. Επιβεβαίωση αυτού, το φρέσκο  ‘’Horrors From The Void’’. Κυκλοφόρησε το Νοέμβρη σε cd από την Vinylstore.gr.

Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει. Το Power τρίο με την πολύτιμη βοήθεια του drummer Βασίλη  Νάννου παραδίδει για μια ακόμα φορά power metal με επική χροιά. Εξώφυλλάρα από τον Νάκο, ταιριαστή παραγωγή από τον Τσιακόπουλο που βεβάιως ξέρει τι θελει για την ίδια τη μουσική του. Εξαιρετικό παίξιμο όπως πάντα αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι οι συνθέσεις είναι πολύ πιο δουλεμένες και εμπνευσμένες, πιο πολύ από ποτέ. Χωρίς να χάνεται στιγμή η δυναμικότητα του ήχου του, άφθονες μελωδίες απλώνονται σε όλα τη μήκη των συνθέσεων τους. Φωνή που σηκώνει τρίχα, παίζει σε διάφορες συχνότητες και ανεβοκατεβάζει οκτάβες με ευκολία. Σόλος με λόγο ύπαρξης, δίνουν συχνά το σημείο έναρξη των πολεμικών ηχητικών τους στιγμών. Διπλές κιθάρες που σωριάζουν κάθε τοίχος προφύλαξης σου, χορταστικός οργανικός ήχος που ταπεινώνει το 90% από οτιδήποτε κυκλοφορεί εκεί έξω και αυτοδηλώνεται heavy metal. Ο τίτλος του δίσκος δηλώνει ξεκάθαρα με τι ασχολείται το στιχουργικό περιεχόμενο του δίσκου (Lovecraft στα μισά και βάλε τραγούδια). Ακούγοντας τραγούδια σαν το ‘’Beware the Deep’’ δεν γίνεται να μην σου έρθουν στο μυαλό οι Manilla Road και νεότερα συγκροτήματα που έχουν βάση του συγκεκριμένους Τεξανούς. Το πάθος γίνεται επική υπόθεση και η έμπνευση ξεχειλίζει. Χωρίς καμιά διάθεση να υποβαθμίσω τις άλλες μπάντες των παιδιών, νομίζω ότι οι Black Soul Horde είναι ότι καλύτερο έχουν δημιουργήσει σαν μουσικοί. Ίσως από την άλλη απλά να λατρεύω περισσότερο τον συγκεκριμένο ήχο. Και πως να μην το κάνω. Manilla Road ατμόσφαιρα, Judas Priest τσαμπουκάς, ακόμα και Lordian Guard ατμόσφαιρα ένιωσα στο ‘’Lair of the Wolf’’ που πιθανότατα να είναι και το αγαπημένο του άλμπουμ.

Δεν θα βρείτε απολύτως τίποτα που θα θέλατε να είναι ή να ακούγεται διαφοερικό και τα 42 λεπτά του δίσκου θα τελειώνουν όλο και συντομότερα σε κάθε ακρόαση του. Πολλές αλλαγές, άφθονα riffs, αρκετά στρώματα ήχου που κάθε φορά θα δίνετε βάση σε ένα, απρόσμενα κοψίματα, χορταστικά σόλος, σωστή ατμόσφαιρα, εκπληκτικά φωνητικά, εκρηκτικοί ρυθμοί, αφοσιωμένοι στίχοι (στον τρόμο) και άλλα πολλά, το επιβεβαιώνουν!!! Τέλος, στην  έκδοση με το slipcase συναντάμε δυο επιπλέον τραγούδια που άνετα κονταροχτυπιούνται με τα ‘’κανονικά’’ του ‘’Horrors From The Void’’.