Tokyo Blade - Night of the Blade

Οι τρομεροί Genghis Khan , στον βραχύβιο βίο τους πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν ένα εξαίσιο ep, το ‘’Double Dealin’’ το 1981. Ξανακυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα υπό το λογότυπο των Tokyo Blade ως ‘’Midnight Rendezvous’’. Ήδη πριν την κυκλοφορία του ‘’Double Dealin’’ , οι Genghis Khan έχουν μετανομαστεί σε Tokyo Blade και κυκλοφορούν το ομώνυμο άλμπουμ τους, ένα από τα καλύτερα δείγματα N.W.O.B.H.M. Για την κυκλοφορία του δεύτερου τους άλμπουμ ‘’Night Of The Blade’’ , θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές στην σύνθεση του συγκροτήματος. Αποχωρούν ο τραγουδιστής Alan Marsh και ο μπασίστας Andy Robbins (και οι 2 αυθεντικά μέλη των Genghis Khan παρέα με τον κιθαρίστα Andy Boulton) και στις θέσεις τους έρχονται οι Vic Right και Andy Wrighton αντίστοιχα. Το ‘’Night Of The Blade’’ έχει την δικιά του ομορφιά και ανεβάζει ψηλά τον συνθετικό τους πήχη. Αυτό το διαμαντάκι ξανακυκλοφορεί, μόνο σε βινύλιο αυτή τη φορά, και πάλι από την High Roller Records που το είχε επαναλάβει το 2013. Το μάστερ για το βινύλιο έγινε από τον  Patrick W. Engel στο TEMPLE OF DISHARMONY τον Σεπτέμβριο του 2020 και κόπηκε από την  SST Germany σε Neumann μηχανήματα για τον τέλειο ήχο. Διαθέσιμο σε 500 κομμάτια (200 x black vinyl + 200 x opaque red + 100 x white/ red splatter vinyl (HRR mailorder), 425gsm heavy cardboard cover, poster, lyric sheet) από τις 16 Απρίλη.

Μπορεί το πρώτο τους άλμπουμ να σφίζει από δύναμη και αγνό μεταλ αίσθημα και ο συγκεκριμένος δίσκος να ακούγεται πιο εμπορικός, πιασάρικος, μελωδικός αλλά η ουσία είναι μία. Κατευχαριστιέσαι να τον ακούς. Κάποια πράγματα έμειναν βέβαια το ίδιο. Το όνομα τους παραπέμπει στην Ιαπωνία, το ίδιο και τα εξώφυλλα τους. Όπως και ένα τραγούδι που να μιλά για την συγκεκριμένη χώρα. Στο ντεμπούτο υπήρχε το ‘’Sunrise In Tokyo’’, εδώ έχουμε το ‘’Warrior Of The Rising Sun’’. Με νέο παραγωγό τον πιο έμπειρο Roy Neave για καλύτερα αποτελέσματα και ήχο απευθυνόμενο σε μεγαλυτερα πλήθη.

Και αρχή εγένετο με ένα αρκετά ήρεμο ερωτιάρικο τραγούδι μεσαίων ταχυτήτων. Οι Tokyo Blade παρουσιάζουν ένα νέο πρόσωπο (που θα υιοθετούν συχνά από εδώ και πέρα). Η οργή απαλλάσεται και την θέση της παίρνει η αρμονία και διαβασμένα σολαρίσματα. Η φωνή του Vic αρκετά διαφορετική αλλά το ίδιο αρεστή. Αξιοσημείωτο το ότι ο δίσκος είχε ηχογραφηθεί με τον Alan στην φωνή και ξαναηχογραφληθηκε με τον Vic κρατώντας όμως τα backing φωνητικά του Alan.Κομφούζιο. Το 1998 κυκλοφόρησε και το ‘’Night Of The Blade… The Night Before’’ που είναι οι αυθεντικές ηχογραφήσεις με τον Alan πίσω από το μικρόφωνο. Και για όσους απογοητέυτηκαν με το νέο μουσικό στυλ των Tokyo Blade, σύντομα από τα ηχεία επιτίθεται το ομώνυμο του δίσκου. Ο παλιός καλός επιθετικός τους εαυτός τα παίρνει όλα σβάρνα. Η ικανότητα τους να πυκνώνουν τις τάχιστες συνθέσεις τους με λυτρωτικές μελωδίες είναι άξια συλλογισμού. Δολοφονικά ριφς που περπατούν βαριά πάνω στις ράγες τραίνου χωρίς φρένα. Το ευφραδές σολάρισμα του διαρκεί και αφήνει την ευάρμοστη γεύση που πρέπει να έχει μια ολοκληρωμένη metal σύνθεση.

Συνέχεια με το βροντερό αντήχημα του ‘’Rock Me To The Limit’’ και το ρεφρέν που γεννήθηκε-δημιουργήθηκε ώστε να αποστηθιστεί και να τραγουδιστεί με ραθυμία σε συναυλιακές σκηνές, κλαμπάκια αλλά και στο σπίτι του καθενός μας. Το σταδιακά ανυψωτικό ως προς την ένταση ’Warrior Of The Rising Sun’’ διαβρέχεται με την υπερήφανη Ιστορία της Ιαπωνίας και με Αγγλική σαρωτική τραγουδοποιία. Πλημμυρίζει από φωνή που ‘’νιώθει’’ γι αυτά που τραγουδά, οι κιθάρες πλέκουν εγκώμια και το ρυθμικό μέρος ταλαντεύει σβέρκους. Ώθηση και κλωτσιά στα οπίσθια με το ‘’Unleash The Beast’’, με το μπάσο να ζωογονεί το τραγούδι το οποίο σε αποπληρώνει με στακάτο ρυθμό και ηχητικές εκπορθήσεις. Το ‘’Love Struck’’ δεν ενθουσιάζει, εριστικά μονότονο αν και οι κιθαριστικοί μονόλογοι αξίζουν αλλά θα προτιμήσω το επόμενο, το ‘’Dead Of The Night’’ που σφύζει από θυμωμένα σολαρίσματα και χαρακτηρίζεται από εργατική κλιμακώμενη μουσική πάστα. Τα μόλις 35λεπτα του δίσκου κλείνουν με το χαρούμενο και πιασάρικο ‘’Lightning Strikes’’ που δείχνουν ξεκάθαρα το μέλλον και τους σκοπούς των Tokyo Blade. Το ‘’Night Of The Blade’’ όμως θα παραμείνει δίσκαρος, ίσως επειδη όλα τα τραγούδια είναι συνθέσεις των Boulton/Marsh με 3-4 από αυτές να συνεισφέρει και τρίτο μέλος.  Και με αυτή τη σύνθεση υπάρχουν ακόμα και σήμερα και έχουν βγάλει δυο αξιοζήλευτα άλμπουμς που δείχνει ξεκάθαρα τις δυναμικές αυτής της μπάντας, 40 χρόνια μετά.