Carisma - 1825

Όλοι έχουμε ακούσει και διαβάσει παραμύθια του γνωστότατου Δανού συγγραφέα Hans Christian Andersen. Γεννήθηκε το 1805 και μια πραγματική εμπειρία (σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί και να είναι απλά ένας αστικός μύθος) τον σημάδεψε σημαντικά στην ηλικία των είκοσι. Για την ακρίβεια, το 1825, ήταν παρών (μαζί με εκατοντάδες άλλους συμπατριώτες του) στον απαγχονισμό τριών συμπολιτών του, μια γυναίκας και δυο αντρών. Μη θέλοντας να χαλάσω την ιστορία (η οποία αναγράφεται λεπτομερώς στο βιβλιαράκι του cd), είναι μια ιστορία αγάπης που καταλήγει σε φόνο.  Αυτή η ιστορία στάθηκε αφορμή για το concept του μοναδικού ολοκληρωμένου δίσκου των Δανών progressive metallers Carisma.  Μουσικά και συνθετικά άψογοι, με βαθιές επιρροές από Queensryche και Fates Warning. Τους αξίζει μια πιο σημαντική θέση σε οποιαδήποτε αναφορά στο 90s Prog Metal. Στο σύντομο μουσικό τους ταξίδι, κυκλοφόρησαν ένα ep σε cd (In A Moonland/1992) σε πιο hard rock καταστάσεις και ένα single cd τριών τραγουδιών το 1995, πάντοτε αυτοχρηματοδοτούμενα. Και πάντοτε φορώντας...φαρδιά πουκάμισα, σήμα κατατεθέν των 90s προοδευτικών μεταλλάδων μουσικών. Τελικά δεν κατάφεραν ποτέ να αποσπάσουν ένα συμβόλαιο και μετά τον μοναδικό τους δίσκο το 1996 (και πάλι αυτοχρηματοδοτούμενα), έσβησαν αφήνοντας ένα κρυφό διαμαντάκι που όποιοι το ανακαλύπτουν, ενθουσιάζονται.

Τα Δανέζικο κουαρτέτο εξελίχθηκε πάρα πολύ μέσα σε μια πενταετία. Και εκτελεστικά και συνθετικά. Ο κύριος όγκος πληροφοριών που περνά το 1825 είναι πολλαπλών διαστάσεων. Από το  Queenrychικό ‘’ Marriage of Convenience’’ καταλαβαίνουμε ότι οι Αμερικανοί επηρέασαν σημαντικά το δανέζικο κουαρτέτο. Όλοι μαζί συντελούν στη ποικιλία και την πολύπλευρη ενορχήστρωση της κάθε σύνθεσης. Απογειώνουν  κάθε πιθανή μελωδία εκτελόντας σπονδές στους θεούς της Προοδευτικότητας. Διαπρεπείς ρυθμοί στριφογυρίζουν στο μυαλό σου και θυσιάζουν την ευκολία της επανάληψης. Ηχηρές μελωδίες καρφώνονται στα αυτιά σου και σε μεταφέρουν καλύτερα στο κέντρο της ιστορίας που μας εξιστορούν. Στο ‘’ Heed My Call’’ εμφανίζονται και οι Fates Warning επιρροές, ειδικά στον τρόπο που παίζονται τα έγχορδα. Συλλαμβάνουν κάθε πιθανή αρμονία, την αιχμαλωτίζουν και στην παραδίδουν έντεχνα. Η ιστορία (γραμμένη από τους Froda/Amelung) σε καθηλώνει, όχι από την αγωνία αλλά από την αλήθεια που κρύβει στον πραγματικό κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο, δημιουργούν διόδους μελωδίας ανάμεσα σε πιο τεχνικά παιγμένα θέματα. Μπορεί οι ήχοι του ‘’ Closing Rhyme’’ να ελίσσονται συνεχόμενα, αλλά η ευχαρίστηση της ακρόασης είναι εξασφαλισμένη.

Η αυταρέσκεια ήταν πάντοτε χαρακτηριστικό της Prog Metal κοινότητας. Και αυτό μάλλον την έθαψε σε βάθος χρόνου. Η υπερβολική χρήση τεχνικής και εξεζητημένου παιξίματος. Αρκεί μια παθιασμένη φωνή, ένα κυρίαρχο μπάσο και πλήκτρα που ‘’σφάζουν’’ για να σε κερδίσουν; Η απάντηση μετά το τέλος του ‘’ Tears in My Eyes’’ είναι σίγουρα θετική. Και δεν έχω αναφέρει και την παρέλαση από σωστά τοποθετημένα riffs που διαμορφώνουν ηχοτόπια στις πιο χαλαρές στιγμές ενώ αποτελούν κρυμμένη απειλή στις σκληρότερες. Για πενηνταπέντε λεπτά ανυψώνεσαι ψυχικά και πνευματικά χωρίς κανένα είδος καταπόνηση. Εξάλλου μόνο χρόνο σου ζητά αυτού του είδος η εξερέυνηση. Επιδέξια και εύστροφα, μας περιπλανούν παίζοντας τις ιδέες που έχουν, προσθέτοντας πάντοτε την αγάπη τους είτε προς τους Queensryche είτε προς τους Fates Warning. Η παραγωγή του John Mathias στα Sweet Silence Studios στην Κοπεχάγχη (εκτός του ‘’ Hate Is Homeless Love ‘’ που ηχογραφήθηκε στο σπίτι του τραγουδιστή/μπασίστα/πληκτρά Amelung) είναι ζεστή και ταιριαστή με το συνολικό αποτέλεσμα. To ‘’1825’’ είναι για όλους εμάς που ΔΕΝ θέλουμε το prog metal αβαθή και ρηχό, γεμάτο με τεχνικές ακροβασίες που ΑΠΛΑ κουράζουν σε βάθος χρόνου. Θέλουμε ακριβώς το ΑΝΤΙΘΕΤΟ όπως αυτό των Carisma.