Crossover - Miserere

Οι Crossover δεν είναι τίποτα νεούδια. Βετεράνοι σαν μουσικοί αλλά και σαν ακροατές. Επιστρέφουν δισκογραφικά μετά από 18 ολόκληρα χρόνια, όχι για να μας προτείνουν κάτι καινούριο αλλά αυτό που αγαπάνε, τις μουσικές τους προτιμήσεις μέσα από το δικό τους πρίσμα. Και μέσα σε κοντά δυο δεκαετίες έχουν αλλάξει πολλά όπως θα διαπιστώσετε. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν βάζουν πουθενά όρια και αυτό επιφέρει και θετικά και αρνητικά, εξαρτάται τον ακροατή. Για την ιστορία, οι Crossover μας έρχονται από την αγαπημένη Αλεξανδρούπολη (2000, πρωτύτερα ως Zion)και μέχρι πρότινος είχαν κυκλοφορήσει τρεις ολοκληρωμένους δίσκους. Ιδρυτής και μοναδικό μέλος από εκείνες τις εποχές είναι ο μπασίστας/τραγουδιστής Χρήστος Δούκας αν και υπάρχουν μέλη που τον συντροφεύουν ήδη πάνω από 20ετία. Στις 31 του Οκτώβρη κυκλοφορεί ο τέταρτος δίσκος τους, ''Miserere'',σε cd, από την Sleaszy Rider Records.

Οι Crossover έχουν μοιραστεί αρκετές φορές το σανίδι με τους Dodsferd. Έτσι, το νέο άλμπουμ ξεκινά με τον Wrath να τραγουδά ελληνόφωνα το ΄΄Ο άσπονδος νεκρός'', μια ατμοσφαιρική εισαγωγή που σκοτεινιάζει σταδιακά τον ακροατή βάζοντας τον στο αντίστοιχο κλίμα. Η σκυτάλη δίνεται στο ''Black 'n' Roll '' που είναι ακριβώς ότι λέει και ο τίτλος του. Το ελληνικό στίγμα είναι παραπάνω από εμφανές, είτε στα φωνητικά είτε στην παραγωγή είτε στον ήχο-παίξιμο. Το ''Quod Volas Tota Lex Erit '' ακούγεται πιο θρασομπάκ από ποτέ, με δυνατή παραγωγή και κόβει κεφάλια. Διαφορετική προσέγγιση στο ''To Live in Truth'', λιγάκι πιο ακατάστατες ενορχηστρώσεις, πάντοτε παθιασμένα. Στο ''Miserere'' θα βρεις συνθέσεις  αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους και αυτό θα λειτουργήσει σαν δίκοπο μαχαίρι για κάποιους. Πάντως η βάση είναι thrash/black με μοντέρνο ήχο με επιρροές και από Ελλάδα αλλά και από Βορρά. Το ομώνυμο '' Miserere '' θα σας θυμίσει τους Μεγάλους Έλληνες της σκηνής στο πιο ατμοσφαιρικό (Cradle Of Filth) ενώ άλλες συνθέσεις είναι πιο αποστειρωμένες από αυτούς. Το μονοπάτι των Crossover βγάζει σε πολλούς στενούς παράδρομους. Δεν ακολουθούν κάποιο κοινό μοτίβο (δηλαδή ακούστε το ομώνυμο και μετά το ''Poet's “Death” '', καμιά σχέση) και θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία μέσα στις συνθέσεις τους αλλά και κάποιες γνωστές παθογένειες που δεν έχουν σκοπό και δεν θέλουν πλέον να αλλάξουν οι Crossover. Το ''When You Don't Have Help '' εμπεριέχει στιχουργικά μια ελληνική κατάρα του 18ο αιώνα, θρασάρει και έχει και κάποιους μπλιμπικωτούς ρυθμούς στη μέση του. Πάλι αλλαγή ηχητικού σκηνικού δηλαδή. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, το ''Reincarnation of Jordano Bruno '' με το σαρωτικό riffing και το mindthinking στιχουργικό περιεχόμενο. Πριν κλείσει ο δίσκος ακούμε διασκευή σε Astarte (από το Sirens του 2004) την εποχή που είχαν προσθέσει πολλές μελωδίες στον ήχο τους. Τους ταιριάζει γάντι ο ήχος τους. Α, και πολύ ωραίο κλείσιμο με το ατμοσφαιρικό ''A Song of Crows'' πριν ακούσουμε το αχρείαστο και αταίριαστο, ελληνόφωνο, γκοθάδικο ''Σπουδαίος Και Τρανός Δεν Έγινα''.