GENERATION STEEL - The Eagle Will Rise
GENERATION STEEL-The Eagle Will Rise
Ο τωρινός κιθαρίστας των Accept (και πρώην Grave Digger) Uwe Lulis ασχολείται με παραγωγές εδώ και πολλά χρόνια. Τελευταία του δουλειά, αυτή των Γερμανών Generation Steel. Τευτονικό Heavy Metal με ΟΛΑ τα κλισέ, άρα κάποιοι θα τους λατρέψουν άμεσα και κάποιοι θα βαρεθούν από την πρώτη στιγμή αν και η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα. Επιρροές απο Accept και Judas Priest στο μεγαλύτερο κομμάτι για όσους θέλουν να ξέρουν από πριν που κυμαίνονται ηχητικά. Οι Generation Steel δημιουργήθηκαν μόλις το 2019 από τον κιθαρίστα Jack The Riffer (πρώην Bullet Train,σας θυμίζει κάποια μπαντα;). Το κουιντέτο των Generation Steel αποτελείται εκτός του Jack The Riffer, από τους Pascal Lorenz (επίσης κιθάρα), Michael Kaspar (μπάσο), Martin Winter (ντραμς) και Rio Ullrich (φωνή) έχει ήδη έτοιμο το ντεμπούτο ‘’The Eagle Will Rise’’ το οποίο κυκλοφορεί σε cd από την Pure Steel Records στις 22 Ιανουαρίου του 2021.
Τα λόγια είναι περιττά σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν σαν αρέσει το Ευρωπαικό Heavy Metal των 80ς, θα σας αρέσει και αυτό στα σίγουρα. Η αγάπη και οι επιρροές από Judas Priest, Accept, Saxon κτλ παρελαύνουν και σηματοδοτούν μέσω της μουσικής τους. Απλή μουσική, παλιομοδίτικη, βασισμένη στην απλότητα ενός συνθετικού σκελετού που ακρογωνιαίος λίθος του είναι το ανίατο πάθος για το heavy metal. Αυτό θα το ανακαλύψετε όχι μόνο μουσικά αλλά και στιχουργικά όπως στο ομώνυμο τραγούδι. Δεκατρείς συνθέσεις που φτάνουν την μια ώρα σας υπόσχονται μεταλλικές στιγμές μέχρι το κόκκαλο. Τραγουδάρες σαν το ‘’ Invoke The Machine’’( πιο Judas πεθαίνεις, πετάνε και υποννοούμενα στους στίχους), ‘’ Warbringer’’ με την ρυθμική δύναμη των 1000 θεών της μουσικής μας, την μεταλλική έκφραση του ‘’ Temple of Malady’’, το αγαπημένο ‘’ The Chariot ‘’ με το πανέμορφο και τραυματικό του riff, το σπινταριστό ‘’ On My Way’’ . Καταστροφική τέχνη που χρησιμοποιεί την αλεξίσφαιρη εμπειρία των ΜΕΓΑΛΩΝ και παραδίδει χιλιοχρησιμοποιημένους ρυθμούς και riffs που αγαπάμε να ξανακούμε και να μας φαίνονται οικείοι από το πρώτο άκουσμα. Πολύ ωραίος δίσκος αλλά να μην τρελαθούμε κιόλας, δεν φτάνουν τους αυθεντικούς από τους οποίους θα προτιμήσω να ακούσω τον αντίστοιχο ήχο.