Germany

Φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε ότι η Γερμανία είναι η Ευρωπαική χώρα με την μεγαλύτερη προσφορά (στο σύνολο) από τα 80ς μέχρι και σήμερα, είτε μιλάμε για hard rock είτε για heavy metal. Μετά από δεκαετίες ψαξίματος ακόμα ανακαλύπτω μπάντες που δεν γνώριζα. Μια από αυτές ονομάζεται Kings Head και μας έρχεται από την Νοτιοδυτική Γερμανία, κοντά στα σύνορα με την Γαλλία. Ξεκίνησαν σαν MadVision κάπου στο δεύτερο μισό των 80ς παίζοντας heavy metal, έχοντας δυο κιθαρίστες και τραγουδίστρια.

Τους Blind Guardian τους ξέρουμε και τους αγαπάμε ΟΛΟΙ. Συγκρότημα που έχει αμέτρητους οπαδούς στην Ελλάδα από τα γεννοφάσκια της και συνεχίζει να κερδίζει νέους με κάθε του άλμπουμ, με κάθε του συναυλία σε Ελληνικό έδαφος. Και σίγουρα το αξίζουν και το αξίζουμε. Σε άπειρες μπάντες θεωρούμε συνήθως τον πρώτο ως καλύτερο δίσκο και πολλές φορές είναι αλήθεια. Πόσες μπάντες έχουν καλύτερο δίσκο τον τρίτο, τέταρτο, πέμπτο ή έκτο; Σπάνιες περιπτώσεις από τεράστιες μπάντες όπως οι Black Sabbath, οι Judas Priest, οι Iron Maiden κτλ. Ε βάλτε και τους Blind Guardian στη μικρή αυτή λίστα.

Γνωρίζοντας τους Angel Dust κάπου το 1998 όταν και κυκλοφόρησαν το διαμαντάκι ''Border of Reality'', νόμιζα ότι οι Γερμανοί ανέκαθεν έπαιζαν μελωδικό Power Metal. Θυμάμαι να λιώνω στις ακροάσεις τον συγκεκριμένο δίσκο με το πανέμορφο εξώφυλλο όπως και τους επόμενους τρείς δίσκους, όλοι υπό την αιγίδα της Century Media. To Border Of Reality όμως παραμένει το αγαπημένο μου από τα άλμπουμς της επανασύνδεσης. Ναι, τελικά αποδείχτηκε ότι η μπάντα είναι πολύ παλαιότερη με έτος ίδρυσης το 1984 και δυο δίσκους Speed Metal πίσω τα 80ς.

Μπορεί οι νεότερες μπάντες να πατάνε σε παλιότερες,ισχυρές βάσεις και να έχουν έντονες επιρροές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν το δικό τους χαρακτήρα ή ότι δεν βγαίνουν δισκάρες. Παρθενογενέσεις πλέον σπάνιες. Βασικά και παλιότερα το ίδιο συνέβαινε απλά οι επιρροές των metal συγκροτημάτων στα 80ς προέρχονταν από classic ή hard rock των 70ς και διακρινόταν δυσκολότερα.

Η Γερμανική Noise Records έχει αφήσει ιστορία στους μεταλλικούς κύκλους με τις κυκλοφορίες της. Πολλές από τις μπάντες που είχε στο ρόστερ της διαμαρτυρήθηκαν για πολλά σε σχέση με την εταιρία, ιδιαίτερα για τα οικονομικά θέματα αλλά αυτό δεν παύει να θεωρούμε  σφραγίδα ποιότητας π το λογότυπο της πάνω σε βινύλια,cds και κασέτες τις δεκαετίες του 80 και 90. Όπως με όλες τις εταιρίες, κάποιες τις είχε εμπροσθοφυλακή με καλύτερη διαχείριση και προώθηση (Helloween, Running Wild,Skyclad,Voivod και δεκάδες άλλες) και κάποιες δεν πήραν το απαιτούμενο ενδιαφερον που χρειάζονταν.

Στο δεύτερο μισό των 90ς χορτάσαμε εκπληκτικό, Ευρωπαικό Power Metal και δυστυχώς κάποιες μπάντες πέρασαν αψήφιστα. Δίσκοι που σήμερα ακούγονται με νοσταλγία και συγκίνηση και αναρωτιόμαστε τι απήχηση θα είχαν αν αυτά κυκλοφορούσαν τώρα. Θα μου πείτε, και σήμερα έχουμε υπερπροσφορά δισκογραφικών αποτελεσμάτων και πολλά χάνονται μέσα σε αυτό το ποσοτικό χάος. Από την άλλη δεν μπορώ να πιστέψω ότι αν οι δίσκοι των Headstone (Epitaph)  έβγαιναν τη σήμερον ημέρα, δεν θα ενδιάφερε μεγάλη μερίδα οπαδών που αρέσκεται στο μελωδικό power metal.

Δεν ξέρω αν ακούγεται ή αν όντως είναι υπερβολή, αλλά το 50% του Ευρωπαικού thrash metal στα 80ς βγήκε από τη Γερμανία. Σίγουρα πρωτοστάτησε, καινοτόμησε, έβγαλε κάποιες από τις καλύτερες μπάντες του είδους που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Πηγαίνουμε πίσω στο 1981 στη μικρή πόλη (σε σχέση με άλλες Γερμανικές) της Velbert για να γνωρίσουμε τους Living Death των αδερφών Kelch (μπάσο και κιθάρα) και του έτερου κιθαρίστα Frank Fricke. Σύντομα βρήκαν τραγουδιστή στο πρόσωπο του Thorsten Bergmann και ξεκίνησαν να δημιουργούν το δικό τους υλικό.

Από τα πιο περίεργα, αντί death metal εξώφυλλα που έχω συναντήσει στο΄... death metal είναι αυτά των Γερμανών Incubator. Καλά, όχι ότι το όνομα πάει πίσω αλλά τα εξώφυλλα σίγουρα δεν σε προιδέαζαν για κάτι ακραίο. Και αν η μπάντα μέσα σε λίγα χρόνια στα 90ς εξελίχτηκε πάρα πολύ (προς το καλύτερο ή χειρότερο ας το κρίνει ο καθένας μας ξεχωριστά) και απομακρύνθηκε από τον αρχικό της ήχο, σίγουρα το ντεμπούτο τους ανήκει ξεκάθαρα στο χώρο του Death Metal.

'Οταν μια μπάντα φτάνει να έχει κυκλοφορήσει δεκατρεις ολοκληρωμένους δίσκους ενώ συνεχίζει να παίζει metal εδώ και μια 35ετία, αξίζει το σεβασμό μας αδιάφορο με τα γούστα μας. Οι αριθμοί μιλάνε, οι αριθμοί αποδεικνύουν. Και για να παραμένει ακόμα ενεργή, τότε κάτι πρέπει να κάνουν σωστά για να τους στηρίζει ο κόσμος τόσο και τόσα χρόνια, μιλάμε για γενεές μεταλλάδων.

Είναι αδιανόητοι οι αριθμοί που καθορίζουν τις πιθανότητες μια μπάντα να ξεχωρίσει και να επιβιώσει σε κάθε είδος metal μουσικής μιας και πλέον είναι καταγεγραμμένες χιλιάδες μπάντες. Κάποιες τα καταφέρνουν χάρη σε τυχαία γεγονότα, άλλες με σκληρή δουλειά και σωστές επιλογές και άλλες με συνδυασμό αυτών. Κοινός γνώμονας, η καλή μουσική. Όσα συγκροτήματα κυκλοφόρησαν δίσκους-τσιχλόφουσκες, μετά απο 5-10-15 χρόνια, εξαφανίστηκαν. Μπαντάρες όπως οι Γερμανοί black/thrashers Desaster υπάρχουν πάνω από 30 χρόνια και συνεχίζουν να σπέρνουν την καταστροφή.