Sonata Arctica - The Ninth Hour

                     Οι Sonata Arctica στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας τους είχαμε σαν τους διαδόχους του Power Metal θρόνου που θα έδιναν οι Stratovarius όταν θα αποσυρόντουσαν. Οι επιρροές πολλές από τους βασιλιάδες αλλά η συνθετική ικανότητα των μελών και η υπερχείλιση μελωδιών όπως αρμόζει σε κάθε Φιλανδική μπάντα, τους έκανε άψογους. Τα χρόνια περάσανε, τα ‘’Winterheart’s Guild’’  και ‘’Reckoning Night’’ μοιάζουν αρχαίες κυκλοφορίες. Ήδη εδώ και μια δεκαετία, το power metal τους στοιχείο έχει υποχωρήσει κατά πολύ και μια μελαγχολική, πληκτροφόρα/ακουστική ενσωμάτωση άλλαξε την σύσταση του ήχου του. Μόνο ο τραγουδιστής /πληκτράς/συνθέτης Tony Kakko (μαζί με τον drummer τους) έχει μείνει από τις ένδοξες εποχές και το ‘’The Ninth Hour’’  είναι και ο ένατος δίσκος τους. Μέσω Nuclear Blast, σε άπειρες εκδόσεις εκεί έξω από τον Οκτώβρη, με παραγωγή τούμπανο στην Φιλανδία και με ένα πανέμορφο εξώφυλλο, θα απασχολήσει περισσότερο τους οπαδούς της μπάντας των τελευταίων κυκλοφοριών τους.

\r\n\r\n

                     Μπορεί οι κιθάρες να έχουν υποχωρήσει, πιθανότατα ανεπιστρεπτί, με τα πλήκτρα να ηγούνται και την φωνή να δημιουργεί τις περισσότερες μελωδίες, αλλά ακόμα τα πράγματα είναι σε ένα καλό επίπεδο. Οι ενορχηστρώσεις πατάνε πάνω στις φωνητικές αρμονίες  και με αγνές προθέσεις δημιουργούνται απλοικές συνθέσεις. Το drumming χρειάζεται περισσότερη ποικιλία μιας και ακούγεται μονότονο στις πιο γρήγορες ταχύτητες. Δεν θα πω ψέμματα. Ο δίσκος μου άρεσε αρκετά. Περιέχει τόνους μελωδίας διανθισμένους με μια πικρία. Θα το ήθελα όμως αρκετά πιο σκληρό. Έχουν ένα παικταρά κιθαρίστα και θα έπρεπε να του δώσουν περισσότερο χώρο και βάση. Ο δίσκος διαρκεί παραπάνω από χρειαζόταν και θα μπορούσαν να λείπουν τραγούδια σαν το ‘’Fairytale’’ ή το ‘’Till Death Done Us Apart’’  που ακούγονται πανομοιότυπα με άλλες τους συνθέσεις ενώ δεν θα με χαλούσαν και άλλα τραγούδια σαν τα ‘’Candle Lawns’’, ‘’We Are What We Are’’, ‘’Fly,Navigate,Communicate’, ‘’White Pearls…’’’ ή το ‘’Among The Shooting Stars’’ μιας και πλέον έχουν πλανάρουν σε  άλλα μουσικά κύματα. Τα πιο Power metal τραγούδια τους πλέον δεν είναι ότι καλύτερο συνθετικά, άσε που ακούγονται αδύναμα. Άρα ας προτιμήσουν τα πιο μεσαίων ταχυτήτων. Εκεί δεν ζορίζονται, δεν παλεύουν να ευχαριστήσουν, τους βγαίνει πιο φυσικά  και ακούγονται πολύ, πολύ πιο όμορφα.

\r\n\r\n

\r\n