Reviews
Κατά καιρούς είχα πέσει πάνω στο όνομα των HELION PRIME, αλλά δεν έτυχε ποτέ να τους ακούσω. Έτσι όταν μας ήρθε το digital promo του νέου τους άλμπουμ, τρίτο στην σειρά, άδραξα την ευκαιρία να το ακούσω και να σας το παρουσιάσω. Με λίγα λόγια η παρούσα κυκλοφορία είναι η πρώτη μου επαφή με τον ήχο του συγκροτήματος.
Αυτό το κείμενο θα περιέχει φανμποισμό, αλλά και μια φουτουριστική περιπέτεια. Μουσική φουτουριστική περιπέτεια μαζί με τους Σουηδούς progsters Pain Of Salvation. Μαζί με τους δίσκους τους και με όχημα την πάντα την πάντα πρωτοποριακή μουσική τους, πάω σε άλλα σύμπαντα και αυτό περιμένω πάντα από αυτούς. Το "Panther" δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας νέος αθέατος ως σήμερα πλανήτης, που από δω και πέρα κατοικεί η καλλιτεχνική οντότητα που αυτό ονομάζεται Pain Of Salvation.
Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε στους εαυτούς μας είτε όχι, η αλήθεια είναι ότι με την πάροδο του χρόνου αλλάζουμε σαν άνθρωποι και δεν αναφέρομαι μόνο στην εξωτερική μας εμφάνιση. Αναφέρομαι κυρίως σε αυτά που μας αρέσουν να ακούμε, να διαβάζουμε, να βλέπουμε. Αλλάζει, αν θέλετε, η αισθητική μας. Την εμπλουτίζουμε και με άλλα ερεθίσματα. Για παράδειγμα εγώ πριν κάποια λίγα χρόνια πίσω δεν θα φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου ότι θα μπορούσε να εκτιμήσει ή να απολαύσει έναν δίσκο ατμοσφαιρικού metal. Έλα, όμως, που αλλάζουν οι καιροί….
Οι Tanna, στην Φιλανδία, ήταν μια ενεργή και δημιουργική μπάντα, στον χώρο του hard rock/poser από το 1982 που δημιουργήθηκαν μέχρι και το 2004, που από ότι φαίνεται μπήκαν στον πάγο. Πρόσφατα όμως με νέα μορφή, line up, επαναδραστηριοποιήθηκαν, και νάτοι. Και να σου και νέος δίσκος. ‘’Storm In Paradise’’. Από την Aor Heaven.
Οι Αμερικάνοι Leviathan άρχισαν να γίνονται γνωστοί στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του '90. Οι πιο power metal oπαδοί εκθείαζαν το πρώτο ομώνυμο ΕΡ της μπάντας του 1991, ενώ από το εκπληκτικό "Deepest Secrets Beneath" άρχισαν να βάζουν όλo και πιο πολλά progressive στοιχεία στοχεύοντας σε ένα συναισθηματισμό που μόνο με εκείνον των Fates Warning μπορούσε να παραλληλιστεί. Το αποκορύφωμα αυτού του συναισθηματικού/φιλοσοφικού progressive metal ήρθε το 1997 με τον καλύτερο δίσκο της δεκαετίας του '90.
Ο Carl Canedy γνωστός μουσικός, ντράμερ των The Rods, των Thrashersαπό τα πρώτα μέλη των Manowar και παραγωγός με πορεία σε σχήματα σαν τους Anthrax, Overkill, Blue Cheers, Possesed, έχει και το προσωπικό του project με το όνομα του. Τους Canedy. Και έτσι κυκλοφορεί το επόμενο του, για την ακρίβεια το δεύτερο του, full length με τον τίτλο ‘’Warrior’’. Το ‘’Warrior’’ κυκλοφορεί από την δικιά μας, την Sleaszy Rider Records στις 14 του Αυγούστου.
Οι Γάλλοι Steel Angel κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους με τον επιβλητικό τίτλο "...And The Angels Were Made Of Steel" το 1985, αλλά τα επόμενα χρόνια άρχισε ο δίσκος να αποκτά τη φήμη που έχει σήμερα. Το άλμπουμ θα επανακυκλοφορήσει σε λίγες μέρες (όπως και το επόμενο "Κiss of Steel"), και ξεχωρίζει στη δισκογραφία του συγκροτήματος, αφού περιέχει μερικές υπέροχες heavy/power/epic metal συνθέσεις της δεκαετίας του '80.
Οι Helloween αποφάσισαν σε αυτήν την νεκρή περίοδο για τις περισσότερες μπάντες, που η βασική τους δραστηριότητα ήταν οι περιοδείες που ακολουθούσαν νέους δίσκους και στην ιδιαίτερη φάση που βρισκόντουσαν πριν το κακό να μας βρει, με την United φάση με τις περιοδείες με Hansen και Kiske αλλά και τον αναμενόμενο δίσκο, να προβούν σε τρεις επανακυκλοφορίες. Για τους τρεις πρώτους δίσκους των 10ς. ‘’Unarmed’’ του 2010 με τις επανηχογραφήσεις κλασικών κομματιών τους. ‘’7 Sinners’’ του 2010 επίσης και ‘’Straight Out To Hell’’ του 2013. Σε διάφορα format από την Nuclear Blast.
Oι Sacred Outcry (πολύ ωραίο όνομα) δημιουργήθηκαν το 1998 στον Πειραιά, αλλά διαλύθηκαν πριν ολοκληρώσουν το πρώτο τους άλμπουμ "Damned for All Time". Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου, και έτσι τον Σεπτέμβρη που μας έρχεται η μπάντα θα κυκλοφορήσει επιτέλους το ντεμπούτο της με τον ίδιο τίτλο.
Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ των Νεοϋορκέζων Hittman του 1988 σημάδεψε και αυτό σημαντικά το ύφος που θα είχε το US heavy/power metal μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’80 – είχε προηγηθεί βέβαια και η εξαίσια demo κασέτα το ’85 που είχε μερικές φοβερές συνθέσεις που δεν “μπήκαν” στο άλμπουμ, μακάρι να βρουν και αυτές το δρόμο τους σε κάποια κυκλοφορία. Δυστυχώς όμως το συγκρότημα, αντί να ακολουθήσει αυτό το θεϊκό μελωδικό-ξεσηκωτικό ύφος του πρώτου άλμπουμ, τα μπέρδεψε πολύ στο “Vivas Machina” του 1993 και την επόμενη χρονιά διέλυσαν.