Reviews
Σουηδία και metal. Ταυτόσημες έννοιες. Τόσα σχήματα, death και N.W.O.S.D.M., μην ξεχνιόμαστε. 70ς rock style, traditional metal κ.α. Οι Martydod, από το 2001, βγάζουν την οργή τους και έχουν πολύ από ότι φαίνεται, μέσα από μοντέρνες death metal φόρμες με αρκετό punkίλα. Να το πούμε ακόμα και crossover. Δεν θα μεγαλώσει η μύτη μας. Εδώ και λίγο καιρό έκαναν, όπως μας πληροφορούν, το μεγάλο βήμα και υπέγραψαν στην Century Media Records. Και έτσι αυτές τι μέρες κυκλοφορούν τον έβδομο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Hexhammaren’’.
Από την Ξάνθη μας έρχονται οι Circle’s Line και το Reborn In Silence είναι η δεύτερη δισκογραφική τους παρουσία μετά το Circle’s Line του 2013, το οποίο για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής, δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσω. Υπεύθυνος για τη μουσική της μπάντας είναι ο κιθαρίστας τους, Πάνος Καϊδές, ο οποίος έχει γράψει και το σύνολο των τραγουδιών.
'Oταν πριν μερικές μέρες ο καλός μου φίλος Σπύρος με ώθησε στο να τσεκάρω την νέα, πρώτη, κυκλοφορία των Μysticism απο το New Mexico , σίγουρα δεν περίμενα να ξεπηδήσει απο τα ηχεία μου Μελωδικό Black Metal πρώτης κατηγορίας.
Το "Αrcane Forest Rites" λοιπόν, είναι το Debut album των Μysticism, και μάλιστα self released. Πρόκειται για ένα one man project, του Daniel Jackson (Ancestral Oath, Dead Wretch κλπ) και σε προσωπικό επίπεδο, ελπίζω να έχει διάρκεια.
Δεύτερο album για τους Φινλανδούς Vargrav, με το πρώτο τους ,"Netherstorm" (2017) να έχει ήδη θέσει τον πήχη αρκετά ψηλά και δικαίως να τους έχει εντάξει σε μία από τις πιο ελπιδοφόρες μπάντες της νέας γενιάς στο ταλαιπωρημένο ιδίωμα του Συμφωνικού Black Metal.
O άνθρωπος πίσω απο το One man project είναι ο πολυπράγμων V-Khaoz (Ville Pallonen) και με το νεοκυκλοφορηθέν "Reign in Supreme Darkness" θεωρώ πως πηγαίνει τους Vargrav ένα βήμα πιο ψηλά στον ήχο, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τους Smoulder τους γνωρίσαμε με το "The Sword Woman" demo tape, πέρισυ τέτοια εποχή περίπου. Ήρθε λοιπόν η ώρα και για το debut album τους.
"Times Of Obscene Evil And Wild Daring" λοιπόν ο τίτλος του album όπου κυκλοφορεί από την Cruz Del Sur και επιτρέψτε μου τον ενθουσιασμό , αλλά, εδώ μιλάμε για Top Self doom metal κυκλοφορία
Γερμανικά brutal deathmetalικά μας συστήθηκαν οι Corrosive, από το 2004 με το ντεμπούτο τους ‘’Wrath Of The Ungod’’. Είχαν προηγηθεί, από το 1998 ακόμα δυο demos κυκλοφορίες. Το 2017 επανήλθαν με τον brutal death όλεθρο ‘’Lucifer Gave The Faith’’. Και τώρα, ανεξάρτητα, ψηφιακά και σε cd μέσω της Sunset Records, μας δίνουν τον τρίτο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Nourished by Blood’’.
Όσο και να ακούγεται δεξιά-αριστερά ότι το τάδε δισκάκι τα σπάει, το άλλο είναι σκέτος καταστροφέας, το τρίτο κλείνει σπίτια και άλλα τέτοια, υπάρχει πολύ σαβούρα εκεί έξω. Σαβούρα δεν σημαίνει κακοπαιγμένα, σημαίνει αδιάφορα, άνευρα, χιλιοακουσμένα, συνηθισμένα, πλαστικοποιημένα. Βέβαια τα γούστα του καθενός είναι διαφορετικά αλλά αλήθεια θα ήθελα να γνωρίσω κάποιον που θα ακούσει τον δίσκο των Ascheregen και θα ακούσω τα επιχειρήματα του για το πόσο καλός δίσκος είναι. Αλήθεια. Διότι εμένα μου ακούγεται σαβούρα. Μια Γερμανόφωνη κλασσική heavy metal μπάντα της σειράς.
Η Massacre Records ήταν εταιρία-εγγύηση για το heavy/power metal των 90ς μα δυστυχώς η Γερμανική εταιρία πήρε την κατιούσα τις επόμενες δεκαετίες. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες της, ήταν αυτή του ''Trials Of Torment'' των Αμερικανών Ritual. Η ιστορία της μπάντας από το Οχάιο ξεκινά πίσω στο 1985 σαν Firedance για να ονομαστούν Rotterdam ένα χρόνο αργότερα και κυκλοφορήσουν τρία demos. Εκείνη την εποχή, πίσω από το μικρόφωνο είχαν και την φωνάρα του Jim Hamar (Breaker.Nightcrawler).
Καιρό έχει να πέσει κάτι στον ευρύτερο χώρο του prog rock στα χέρια μου. Οι Starquake ανήκουν πιθανότατα σε αυτόν τον ήχο αν και είναι αρκετά πιο σκληροί. Όπως αναγράφεται και στην σελίδα τους, οι Starquake είναι το studio project του Γερμανού πολυοργανίστα, τραγουδιστή, μηχανικό ήχου και παραγωγού Wenzel Mikey. Μουσικά απλώνονται από hard/prog rock των 70ς μέχρι metal δυναμικών, όλα περασμένα από το σύγχρονο ήχο. Μοντέρνα παραγωγή με τα κλασσικά ροκ όργανα και το αγαπητό hammond σε τέτοιους μουσικούς κύκλους.
Μέγιστη αδικία οι Αμερικανοί Trauma να αναφέρονται σε συζητήσεις ή κείμενο μόνο και μόνο επειδή από τις τάξεις τους πέρασε ο Cliff Burton των Metallica. Ναι, εκεί έπαιζε ο πασίγνωστος μπασίστας πριν πάει στους Metallica το 1982. Μάλιστα, πρόλαβε και κυκλοφόρησε μαζί τους το πρώτο τους ντέμο με τρία τραγούδια πριν αντικατασταθεί. Το ντεμπούτο τους ''Scratch And Scream'' είναι τουλάχιστον εξαιρετικό Power/Thrash (πες το Speed να ξεμπερδεύεις). Είμαστε στο 1984 και ως Αμερικανοί έχουν τον χαρακτηριστικό ήχο της χώρας τους. Η μπάντα όμως δεν αντέχει και ένα χρόνο μετά διαλύεται.