Reviews
Σου έχει τύχει ποτέ να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ που ακόμη και αν σε έχει πληγώσει, με μια κίνηση σου θυμίζει τους λόγους για τους οποίους τον αγαπάς και ό,τι κι αν έχει γίνει μεταξύ σας είναι “water under the bridge” που λένε και στις ΗΠΑ; Αυτό ακριβώς έκαναν εδώ οι Metallica για μένα. Αν και όπως έχω πει πολλές φορές και τη Φραγκοσυριανή να τραγουδήσει ο Hetfield θα τους αγαπώ εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Εδώ έχουμε ένα δίσκο Metallica που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία που σε έχουν κάνει να τους αγαπήσεις. Από όποιο άλμπουμ κι αν ξεκίνησες να τους ακούς.
Ωραία συνήθεια, να γνωρίζεις εξωτικούς τόπους που δεν πήγες ποτέ...ωραία συνήθεια να γνωρίζεις καλιτέχνες από αυτούς τους τόπους, που να σε ξεναγούν, με απλό και καθάριο τρόπο στα μέρη τους, μέσω της τέχνης τους, της μουσικής τους...ακόμα και αν μιλάμε για την χιλιοειπωμένη Ινδία, και ένα μουσικό σχήμα τους Wired Anxiety, που δεν παίζουν και παραδοσιακά Ινδικά όργανα...αλλά αγνό, ακραίο, brutal death metal…που στην Φλόριντα της U.S.A. θα το ζήλευαν και θα πρασίνιζαν από το κακό τους...ή θα γούσταραν κάτι ‘’δικό’’ τους να έρχεται από μακριά...ανάλογα πως το βλέπεις.
Pollysyllabic είναι ο τίτλος του δευτέρου album των Αθηναίων metallers Illusory. Η πρώτη διερευνητική ακρόαση μας φανερώνει τη διάθεση της μπάντας να συνεχίσει από εκεί που είχαν μείνει τα πράγματα από τον πρώτο δίσκο. Όμως ενώ η κατεύθυνση είναι η ίδια οι Illusory έχουν κάνει το παραπάνω βήμα σε όλα τα επίπεδα. Έχουμε πολύ προσεγμένες συνθέσεις, με μια παράγωγη και μίξη (στα Matrix studios) η οποία αναδεικνύει με ιδανικό τρόπο την πολύ καλή δουλεία που έχει γίνει από το συγκρότημα.
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους album, οι Έλληνες prog metallers False Coda επιστρέφουν με τη δεύτερη κυκλοφορία τους με τίτλο ’’Secrets and Sins’’. Σε αυτήν παρουσιάζεται και ο Στέφανος Ζαφειρόπουλος ως νέο μέλος στη θέση του τραγουδιστή. Η μίξη και το mastering έγιναν από τον Λάμπρο Κριτσιμά στα Soundgarden studios ενώ το εξώφυλλο αποτελεί δημιουργία του Γάλλου καλλιτέχνη Nihil (Leprous, κ.ά.). Στο τραγούδι Monolith συμμετέχει ο θρυλικός κιθαρίστας Jeff Loomis(Arch Enemy, ex Nevermore) με ενα σόλο.
Το ταξίδι των Baptism ξεκινά πίσω στο 1998 στην Φινλανδία. Ξεκίνησαν σαν τριάδα μα μετά το ντεμπούτο τους, ο ιδρυτής Lord Sargofagian συνέχισε μόνος του δισκογραφικά και από τότε συνθέτει και τραγουδά, άλλοτε παίζει και όλα τα όργανα, ανάλογα τα κέφια. Μαζί με sessionάδες μουσικούς συνεχίζει μέχρι σήμερα και ο πέμπτος τους δίσκος ‘’V:The Devil’s Fire’’ ήδη βλέπει το σκότος της νύχτας. Πάντοτε ακραίοι μα και μελωδικοί, ο ήχος τους είναι ιδιαίτερος σαν όλης της Φιλανδικής σκηνής.
Rabid Flesh Eaters. Όνομα ταιριαστό για brutal death metal μπάντα και όχι σε μια thrashάδικη όπως οι συγκεκριμένοι Αμερικανοί. Νέα μπάντα αλλά από πάλιουρες των 80ς που ποτέ δεν κάνανε τίποτα και είπανε να ζητήσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Έτσι λοιπόν, το ντεμπούτο τους ‘’Reign Of Terror’’ (που είναι έτοιμο εδώ και χρόνια) έχει βρει τον δρόμο τους μέσω αυτοχρηματοδοτούμενου cd ή digital αν προτιμάτε. Αξιοσημείωτη παρατήρηση είναι ότι την παραγωγή είχε κάνει ο Mike Scaccia των Rigor Mortis και ήταν η τελευταία του πριν πεθάνει από καρδιά το 2012.
Μια μπάντα με το όνομα Omophagia δεν γίνεται παρά να παίζει death metal. Και οι Ελβετοί δεν θα κάνουν την εξαίρεση. Μπορεί στις φωτογραφήσεις τους να τους δείχνει κουστουμαρισμένος με φρεσκοπλυμένο μαλλί, αλλά η μουσική τους είναι καταρακτωδώς βιαία. Μια δεκαετία πλέον στο κουρμπέτι, και με το ντεμπούτο να έχει κλείσει μια πενταετία, το ‘’ In The Name Of Chaos’’ έρχεται να επισημάνει ότι είναι ζωντανοί και κλωτσούν σαν χτυπημένο αγρίμι.
Προοδευτική Μελωδική Χειμωνιάτικη Ιστορία.
\r\n\r\n
Μέσα στην εικοσαετία που υπάρχουν οι Φιλανδοί Insomnium, διακρίθηκαν για την προοδευτική και καινοτόμο ματιά που έχουν στην μουσική που υπηρετούν...δηλαδή το melodic death metal…ούτως ώστε να διαφέρουν οι ίδιοι και οι καλιτεχνικές τους ανησυχείες – δημιουργίες από τις αντίστοιχες του είδους.
\r\n\r\n
Ίσως το πιο φιλόδοξο τους καλλιτεχνικό πόνημα να είναι ο έβδομος κατά σειρά δίσκος τους, Winter’s Gate, που κυκλοφορεί έδω και κάποιες εβδομάδες από την Century Media Records.
Οι Anaal Nathrakh είναι γνωστοί από το 1999 για την παράδοσή τους στο extreme metal. Ο σκοπός της δημιουργίας τους; Η μουσική αναπαράσταση και μεταφορά του κακού, του μίσους και της βίας, πράγμα που καταφέρνουν. Τα δύο μόνο μέλη αυτού του σχήματος έχουν συνεργαστεί με εξέχουσες προσωπικότητες της ανάλογης, και όχι μόνο, σκηνής στο παρελθόν, όπως οι Attila Csihar (Mayhem), Nick Barker (Testament, Dimmu Borgir), Sethlans Watain, Shane Embury και Danny Herrera (Napalm Death). Οι ίδιοι θεωρούν το "The Whole Of The Law" την πιο ώριμη δημιουργία τους. Κι αυτό ακούσαμε κι εμείς.
Πέρασαν κιόλας 4 χρόνια από την κυκλοφορία του Dark Roots Of The Earth και ήταν καιρός να ακούσουμε κάτι νέο από τους Testament. Η αλήθεια είναι ότι η προηγούμενη κυκλοφορία τους, αν και καλή, είχε αφήσει την αίσθηση ότι μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο. Ε λοιπόν, μπορούσαν! Το Brotherhood Of The Snake είναι ένα album - γροθιά (στο τραπέζι, στο πρόσωπο, ότι προτιμάτε) που δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Testament παραμένουν μια ακούραστη πολεμική μηχανή που μέσα από πολλές, διαχρονικά, αντιξοότητες, συνεχίζει απτόητη να μας παραδίδει σεμινάρια thrash metal.